TY - JOUR ID - 148866 TI - حق برخورداری از حقوق؛ کرامت انسانی یا کرامت سیاسی انسان JO - ماهنامه جامعه شناسی سیاسی ایران JA - PSI LA - fa SN - 2676-6663 AU - مشعشع, مهرناز AU - پور قصاب امیری, علی AU - جهانگیری, علی رضا AD - دانشجوی دورۀ دکتری حقوق بین‌الملل عمومی، دانشکدۀ حقوق، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد دامغان، دامغان، ایران AD - استادیار گروه حقوق بین‌الملل عمومی، دانشکدۀ حقوق، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد دامغان، دامغان، ایران(نویسنده مسئول) AD - استادیار،گروه حقوق بین الملل، واحد دامغان، دانشگاه آزاد اسلامی،دامغان،ایران Y1 - 2021 PY - 2021 VL - 3 IS - 4 SP - 1937 EP - 1955 KW - کرامت انسانی KW - حقوق بشر KW - تابعیت KW - حق برخورداری از حقوق KW - کرامت سیاسی انسان DO - 10.30510/psi.2022.314147.2605 N2 - علی رغم اینکه بشر به واسطه انسان بودن دارای کرامت و برابری در حقوق است و از حقوق مندرج در اعلامیه و میثاقین بهره مند است - درواقع اهلیت بهره مندی را دارد - و این حقوق به هیچ عنوان سلب شدنی نیستند با این حال با قطع تعلق بشر از یک جامعه سیاسی بهره مند بودن آن نسبت به این حقوق نیز منتفی می شود. اولین اندیشه "حق برخورداری از حقوق" توسط هانا آرنت، آن هم در پی بی تابعیتی یهودیان بهنگام عنصر نا مطلوب شناخته شدن آن ها توسط رژیم نازی شکل گرفت. حق برخورداری از حقوق عنوانی فراتر از مبانی اهلیت تمتع و استیفا حقوق است. این رهیافت به دنبال بررسی دامنه عاملیت کرامت انسانی برای برخورداری از حقوق بشر و نیز تعامل و ترتیب تقدمی میان آن و عاملیت علقه داشتن به یک جامعه سیاسی است. در این رهیافت فرض بر این است که عاملیت انسان بودن و عاملیت تعلق سیاسی هر دو آغازین هستند. انسان بواسطه انسان بودن، دارای کرامت است. کرامت نه سلب شدنی است و نه تخطی ناپذیر. از آن سو تعلق داشتن به یک جامعه سیاسی برای بهره مندی و اعمال حقوق نیزعامل اساسی است. اما آنچه که از هر دو عامل پیشی می گیرد، حق برخورداری از حقوق می باشد و همچنین از میان برداشته شدن مرز میان حقوق بشر و حقوق شهروندی. UR - https://jou.spsiran.ir/article_148866.html L1 - https://jou.spsiran.ir/article_148866_5f02eb4de4cb6386924e9494215a2a0a.pdf ER -