TY - JOUR ID - 156805 TI - بررسی و تطبیق مضامین مناجات در ویس و رامین و خسرو و شیرین JO - ماهنامه جامعه شناسی سیاسی ایران JA - PSI LA - fa SN - 2676-6663 AU - خلج, الهام AU - فلاحی, منیژه AU - فهیمی, رضا AD - دانشجوی دکتری، گروه زبان و ادبیات فارسی،دانشکده علوم انسانی، واحد ساوه،دانشگاه آزاد اسلامی، ساوه، ایران AD - استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی،دانشکده علوم انسانی، واحد ساوه،دانشگاه آزاد اسلامی، ساوه، ایران Y1 - 2022 PY - 2022 VL - 5 IS - 10 SP - 2965 EP - 2976 KW - مناجات KW - ادب غنایی KW - ویس و رامین KW - خسرو و شیرین DO - 10.30510/psi.2022.290977.1834 N2 - مناجات به عنوان یک موضوع و گونه ادبی در ادبیات فارسی تحت عنوان وسیله‌ ای برای بیان عقاید و اصول تفکر شاعر شناخته شده است.در تمام ادیان آسمانی، مناجات و نیایش یکی از روحانی ترین لحظات زندگی یک انسان به شمار می رود. شاعران نیز از این قاعده مستثنی نبود بلکه رقّت احساسات و لطافت روح آنها باعث می شود که در خلال آثارشان شاهد مناجات های نغز و دلنشین باشیم که می‌توان این مناجات ها را به نوعی لطیف ترین و زیباترین قسمت آثارشان در نظر گرفت. این موضوع به خصوص در شاعران ادب غنایی نمود بیشتری پیدا می‌کند، چرا که مناجات و مضامین حاوی دعا و نیایش یکی از زیرمجموعه های اصلی این نوع ادب می باشد.در این مقاله سعی شده است با بررسی و تطبیق مضامین مناجات‌های کتاب ویس و رامین فخرالدین اسعد گرگانی و خسرو و شیرین حکیم نظامی گنجوی وجوه شباهت این دو اثر بیشتر شناسانده شود. UR - https://jou.spsiran.ir/article_156805.html L1 - https://jou.spsiran.ir/article_156805_bc4478f019069ff85ae6639b0f579a51.pdf ER -