TY - JOUR ID - 156865 TI - مطالعه تطبیقی رویه قضایی حاکم بر تسری شرط داوری بر افراد غیر امضا کننده در برخی کشورهای اتحادیه اروپا و حقوق ایران JO - ماهنامه جامعه شناسی سیاسی ایران JA - PSI LA - fa SN - 2676-6663 AU - شیخ محمدی, مرضیه AU - محبی, محسن AU - تقی زاده, ابراهیم AD - دانشجوی دکتری حقوق خصوصی، دانشکده حقوق و علوم انسانی، واحد بیرجند، دانشگاه آزاد اسلامی، بیرجند، ایران . AD - استادیار گروه حقوق عمومی و بین الملل، دانشکده حقوق، الهیات و علوم سیاسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران. AD - ستاد گروه حقوق خصوصی، دانشکده حقوق و علوم انسانی، واحد بیرجند، دانشگاه آزاد اسالمی، بیرجند، ایران. استاد گروه حقوق خصوصی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران. Y1 - 2020 PY - 2020 VL - 3 IS - 2 SP - 1186 EP - 1204 KW - شرط داوری KW - شخص ثالث KW - فرانسه KW - انگلیس و سوئیس KW - تسری داوری به ثالث DO - 10.30510/psi.2022.337808.3354 N2 - بعد از انعقاد قرارداد داوری و یا شرط داوری یکی از مسائل قابل طرح این است که چه کسی طرف مناسب توافقنامه است و شخص ثالثی که طرف قرارداد یا به اصطلاح "امضا کننده" قرارداد و یا تواف داوری نیست، ممکن است ملزم به داوری باشد و یا خیر. هدف از این مقاله تحلیل این مسئله با روش تحلیلی و توصیفی و بیان نظام های حقوقی و آموزه های حقوقی مختلف در حوزه های قضایی در این حوزه است. در این میان برخی از دادگاه ها و یا دیوان های داوری با استناد به مجموعه اصولی در این حوزه توافق طرفین در مورد داوری را قابل تعمیم به شخص ثالث می دانند و معتقدند یک اصل جدید از داوری تجاری بین المللی بوجود آمده است. آنچه در این مقاله مورد توجه خواهد بود، بررسی حقوق برخی از کشورهای اتحادیه اروپا (فرانسه، انگلیس، سوئیس، آمریکا، اسپانیا، سوئد) و حقوق ایران در این حوزه است. به نظر می رسد در حالیکه در حقوق بین الملل این مسئله با استناد به مستندات حقوقی متعدد مورد قبول واقع شده است؛ در حقوق ایران در این حوزه آرای متعارض و متناقضی وجود دارد و رویه واحدی در این خصوص حاکم نیست. به نظر می رسد در بسیاری از نظام‌های اروپایی تسری شرط داوری پذیرفته شده است امری که در حقوق ایران هنوز محل تردید و تأمل است. UR - https://jou.spsiran.ir/article_156865.html L1 - https://jou.spsiran.ir/article_156865_d5c03168ea9dd45fba55d5c46fec9f93.pdf ER -