بررسی وضعیت واگرایی و همگرایی اقلیتهای قومی و مذهبی در کشور (مناطق کرد نشین و بلوچ نشین)

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 گروه علوم سیاسی-جامعه شناسی سیاسی واحد تهران مرکز-دانشگاه ازاد اسلامی=تهران -ایران

2 استاد گروه علوم سیاسی،واحد تهران مرکز،دانشگاه ازاد اسلامی،تهران،ایران(نویسنده مسئول)

3 گروه علوم سیاسی،واحد تهران مرکز،دانشگاه ازاد اسلامی تهران،ایران

چکیده

مساله تکثر قومی و مذهبی در همه کشورها جزء دغدغه‌های اصلی سیاستمداران بوده و هست و زمانی‌که این موضوع با امنیت ملی گره می‌خورد از اهمیت و حساسیت فوق العاده ای برخوردار می شود. این نکته را همواره باید در نظر داشت که بحث تکثر قومیت و تفاوتی که بین قومیت‌ها وجود دارد سرآغاز برخی تنش‌ها در جامعه است. براین اساس پژوهش حاضر با هدف آینده پژوهی تاثیر شکاف قومی، مذهبی بر امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران (با تاکید بر قوم کرد و بلوچ) انجام شده است. پژوهش از نوع توصیفی ـ تحلیلی و با ترکیبی از روش اسنادی و پیمایشی اجرا شده است. جمع‌آوری اطلاعات بخش پیمایشی پژوهش با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته که روایی(از طریق نظر خبرگان) و پایایی(از طریق آلفای کرونباخ) سنجیده شده است، انجام گردید. برای تحلیل اطلاعات از آمارهای توصیفی و استنباطی (با استفاده از نرم افزار Spss) و همچنین از روش تحلیل swot استفاده گردید. نتایج نشان داد که قوم کرد واگرایی بیشتری نسبت به قوم بلوچ دارند و در مجموع میزان دهمگرایی این دو قوم با حکومت مرکزی ضعیف است. همچنین به نظر می رسد که چشم انداز شکافهای قومی و مذهبی در مناطق کرد نشین و بلوچ نشین از لحاظ امنیت پایدار بماند و به عنوان یک پازل فرهنگی در جامعه متکثر ایران، شرایط فعلی را حفظ نماید، و در این برهه نحوه اقدامات دولت در مهار این بحران و حفظ منافع و امنیت ملی کشور بسیار حیاتی است

کلیدواژه‌ها