بر خلاف گذشته که نقش مددکاران اجتماعی دستگیری از افراد نیازمند جامعه بوده امروزه هدف مددکاری اجتماعی افزایش کیفیت زندگی همة افراد جامعه و پیشگیری از جرم است. خدمات مددکاری اجتماعی شامل خدمات رفاهی و خدمات توان‌بخشی برای همة گروه‌های سنی (کودکان، نوجوانان و جوانان، بزرگسالان و سالمندان) هم افراد توانا و هم افراد توان‌یاب (جسمی، ذهنی، روانی و اجتماعی) ارائه می‌شود. رسیدگی به وضعیت اقتصادی اجتماعی افراد برای کاهش آسیب‌های اجتماعی از جمله پیشگیری از وقوع جرم یکی از اهداف مددکاری اجتماعی است و این امر از طریق آگاهی و اطلاع‌رسانی و سپس شناسایی عوامل آسیب‌زا در محله و همکاری با نهاد‌های ذیربط برای کاهش آسیب میسر است. روش: روش تحقیق حاضر پیمایشی توصیفی است که با استفاده از رویکرد مددکاری اجتماعی و با بهره‌گیری از نظریات کارشناسان و مددکاران استان و شهرستان فارسان انجام شده است. یافته‌ها: یافته‌های تحقیق حاضر نشان می‌دهد رابطه مستقیم و معناداری بین مددکاری اجتماعی و پیشگیری از جرم وجود دارد که این موضوع در قوانین جدید از جمله قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 و قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392 پیش‌بینی گردیده است. بحث و نتیجه‌گیری: فراهم آوردن امکان مشارکت بزه‌دیدگان از پررنگ‌ترین و مهمترین اقداماتی است که مددکاران اجتماعی می‌توانند در جریان رسیدگی، به انجام برسانند. نقش مددکاری اجتماعی در این موضوع، از دو بعد قابل بررسی است. اول، خدماتی که مددکاری اجتماعی به مرجع قضایی ارائه می‌کند تا بتواند زمینه مشارکت بزه‌دیده را فراهم نماید و موجبات نقش موثر مددکاری را در پبشگیری از جرم مشاهده کرد.
)