در قرن حاضر جوامع با سالخوردگی جمعیت مواجه هستند و این ویژگی به همراه سایر تغییرات همانند افزایش مهاجرت روستاییان به شهرها در نظام های تأمین اجتماعی بسیاری از کشورها چالش های جدی ایجاد نموده به طوری که رشد مخارج بازنشستگی برای بخش عمومی در برخی از کشورهای در حال توسعه به یک تهدید مالی جدی منجر گردیده و اصلاحات نظام بازنشستگی به ضرورتی اجتناب ناپذیر بدل شده است. نظام بازنشستگی تأمین اجتماعی ایران نیز همانند تمامی نظام های بازنشستگی طراحی شده کاستی هایی دارد که باید نسبت به رفع آنها اقدام شود. جهت رفع این کاستی ها باید از اصول حقوق بنیادین بشر به عنوان یک معیار بین المللی بهره مند شد. زیرا حقوق بنیادین ورای آزادی های اساسی،حق بر تأمین اجتماعی که شامل آموزش، مراقبت بهداشتی، اشتغال و سطح مناسب رفاه در زندگی می شود را در بر می گیرد. در این مقاله نظام حقوقی بازنشستگی تأمین اجتماعی کشور ایران از جنبه حقوقی با استفاده از روش تحقیق تفسیری، کیفی و در مقایسه با اصول حقوق بنیادین بشر مورد نقد و بررسی قرار گرفته و برای کاستی های نظام حقوقی بازنشستگی ایران راه کارهایی ارائه شده است.
نورمحمدان, فرید, نعیمی, عمران, & قاسمی, محسن. (1401). تحلیل نظام حقوقی بازنشستگی تأمین اجتماعی ایران در پرتو حقوق بنیادین بشر. ماهنامه جامعه شناسی سیاسی ایران, 5(2), 811-840. doi: 10.30510/psi.2022.320553.2828
MLA
فرید نورمحمدان; عمران نعیمی; محسن قاسمی. "تحلیل نظام حقوقی بازنشستگی تأمین اجتماعی ایران در پرتو حقوق بنیادین بشر". ماهنامه جامعه شناسی سیاسی ایران, 5, 2, 1401, 811-840. doi: 10.30510/psi.2022.320553.2828
HARVARD
نورمحمدان, فرید, نعیمی, عمران, قاسمی, محسن. (1401). 'تحلیل نظام حقوقی بازنشستگی تأمین اجتماعی ایران در پرتو حقوق بنیادین بشر', ماهنامه جامعه شناسی سیاسی ایران, 5(2), pp. 811-840. doi: 10.30510/psi.2022.320553.2828
VANCOUVER
نورمحمدان, فرید, نعیمی, عمران, قاسمی, محسن. تحلیل نظام حقوقی بازنشستگی تأمین اجتماعی ایران در پرتو حقوق بنیادین بشر. ماهنامه جامعه شناسی سیاسی ایران, 1401; 5(2): 811-840. doi: 10.30510/psi.2022.320553.2828