مصادیق افساد فی الارض و محاربه از منظر فقه وحقوق اسلامی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری فقه و مبانی حقوق اسلامی، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران

2 دانشیار ،هیئات علمی گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران ،نویسنده مسئول

3 استاد یار، هیئات علمی گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران

چکیده

هدف تحقیق حاضر بررسی مصادیق افساد فی الارض و محاربه  در فقه و حقوق اسلامی می باشد و از روش تفسیری-کیفی و با گردآوری منابع از طریق روش کتابخانه ای، ضمن بررسی مفهوم و قلمروی مفسد فی الارض و محاربه در اصطلاح و فقه اسلامی، و موارد جدید را مورد بررسی قرار داده است.مصادیق ذکر شده آنها  در فقه قدیم شامل: آدم ربائی، عادت به کشتن اهل ذمه و عادت به کشتن بندگان،نبش قبر و دزدیدن کفن، آتش زدن منزل یگری، ساحر ولی در فقه و حقوق جدید شامل: اخلالکران اقتصادی، اختلاس، جرایم نیروهای مسلح، عبور دهندگان از مرزها، قاچاق انسان، جاعلان اسکناس، محتکران و گران فروشان، زورگیری، فعالیت کنندگان غیر مجاز در امر سمعی و بصری، افسادکنندگان اینترنتی و فضای مجازی در حوزههای ایجاد ترس و رعب، جنسی، سیاسی، اقتصادی و جاسوس و کسی که احکام مسلم اسلام را زیر سئوال میبرد باشد و دیگر مواردی از مفسده های که در قرآن اشاره شده است و وقتی هر یک از آن فساد ها جنبه گسترده وعمومی پیدا کند و به امنیت مردم آسیب برساند همین طور که  خداوند عاملان آنها را سخت مجازات کرده این عاملان نیز میتوانند از مصادیق این جرم‌ها  باشند

کلیدواژه‌ها

ماهنامه جامعه شناسی سیاسی ایران
دوره 5، شماره 3
خرداد 1401
صفحه 749-777

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار