میانجی گری در مرحله تحقیقات مقدماتی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجو گروه حقوق کیفری و جرم شناسی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

2 استادیار گروه حقوق جزا و جرم شناسی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران (نویسندۀ مسئول)

3 دانشیار گروه حقوق جزا و جرم شناسی، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران

چکیده

سیاست نوین دادرسی کیفری ایران در قانون آئین دادرسی کیفری 1392 با الهام از آموزه های سیستم عدالت ترمیمی و شناسایی اصل اقتضای تعقیب، سعی بر مصالحه طرفین از طریق میانجیگری دارد. میانجیگری فرایندی سه سویه (بزه کار- بزه دیده- جامعه) و یکی از جلوه‌های عدالت قراردادی بوده و معادل هایی چون شفاعت و حکمیت در فقه دارد. در مواد 82، 83، 84، 192 قانون آیین مذکور، چگونگی فرایند میانجیگری در جرایم تعزیری درجه 6 تا 8 (جرایم خرد کم اهمیت) پیش بینی شده که پس از حصول توافق، مقام قضایی بر اساس ماهیت جرم ارتکابی قرار موقوفی تعقیب یا تعلیق صادر می‌نماید و پرونده در مرحله تحقیقات مقدماتی مختومه و از چرخۀ عدالت کیفری خارج می‌گردد، لذا باید دید آیا قانونگذار با تبیین کارآمد قلمرو میانجیگری توانسته است امکان حداکثری از این فرآیند را فراهم سازد، پاسخ‌دهی به پرسش مذکور قدمی است در جهت شناخت کاستی های موجود برای اصلاح قوانین مربوطه، نتیجۀ این تحقیق تفسیری، کیفی این است که حتی در جرایم مذکور نتیجۀ میانجیگری نسبت به عدالت کیفری رسمی مطلوب تر است هر چند تسرّی این فرایند به سایر جرایم نیز ضروری است.

کلیدواژه‌ها