تناقض گویی ها و اشتباهات تاریخنگاری اولیاءالله آملی در پارادایم محلی-مذهبی(شیعه دوازده امامی)

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکترای تخصصی تاریخ اسلام، گزوه تاریخ، واحد علوم و تحقیقات ،دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

2 استادیار، گروه تاریخ،واحد علوم و تحقیقات ، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران،ایران(نویسنده مسؤل)

3 استاد، گروه تاریخ ، واحد علوم و تحقیقات،دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.

چکیده

تاریخ نگاری محلی سبکی از تاریخنگاری است که مورخان به آن توجه خاصی دارند. تاریخ نگاری محلی دارای جنبه های محلی بوده و با نگاه جزئی و دقیق تری به بررسی گذشته دور و نزدیک منطقه جغرافیائی مورد نظر می پردازد. در مازندران، تواریخ محلی مختلفی به رشته تحریر درآمده اند که از آن جمله می توان به تاریخ طبرستان ابن اسفندیار، تاریخ رویان اولیاءالله آملی، تاریخ طبرستان و رویان و مازندران سیدظهیرالدین مرعشی اشاره کرد. اولیاءالله آملی تاریخ رویان را در نیمه دوم قرن هشتم هجری قمری و همزمان با عصر ایلخانان به نگارش درآورده است. وی در این کتاب، تاریخ رویان و مازندران را از زمان ساسانیان تا زمان خودش مورد بررسی قرار داده است. مسأله اساسی پژوهش حاضر این است که تناقض گویی ها و اشتباهات اولیاءالله در تاریخ نگاری محصول چه عواملی بوده است؟ به نظرمی رسد وی در تبیین وقایع تاریخی، تحت تأثیر تعلقات دوگانه محل و مذهب(شیعه دوازده امامی) بوده است. روش تحقیق در این مقاله، روش تاریخی و شیوه نگارش آن به صورت توصیفی-تحلیلی می باشد. استخراج اطلاعات نیز به صورت کتابخانه ای صورت گرفته است. این مقاله سعی دارد به تشریح و تبیین تاریخ نگاری اولیاءالله، با رویکرد محلی-مذهبی بپردازد.

کلیدواژه‌ها