شبکه‌های فراحکومتی راه گذار از مدرنیته به پست مدرنیته

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشکده حقوق، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران ، ایران

2 گروه حقوق بین الملل، دانشکده حقوق، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

چکیده

جوامع داخلی اصلی ترین وابتدائی‌ترین هسته تشکیل روابط بین‌الملل یابه عبارت بهتر،جامعه بین‌المللی هستند.درطول سالیان متمادی همزمان با شکل‌گیری مفهوم دولت،آرمانِ ایجاد یگانگی بین حکومت‌ها وتشکیل جامعه واحده بین‌المللی،که امروزه به عنوان مقوله‌ای رو به گسترش،حرف نخست رادر جامعه جهانی می‌زند؛همواره مطرح بوده است.اما برای نیل به این آرمان که درشرایط فعلی نشانه‌هایی ازامکان رایافته است،یکسان سازی دیدگاه‌های بازیگران وتابعان نظام بین‌المللی همچنین رفع اختلافاتشان دراولویت قرارگرفته وتلاش برای ایجادنظم جدیدوپیشرفته جهانی قوت می‌گیرد.درنظم جدیدجهانی باکنار گذاشتن دولت‌ها به عنوان اصلی‌ترین بازیگران جامعه بین‌المللی وجایگزینی ماموران دولتی تشکیل دهنده شبکه‌های افقی وهم عرض باموضوعات خاص ومرتبط به خودشان به جای حضور مستقل دولت‌ها؛رقابت بین‌المللی میان تابعان والگوهاایجادگردید.باوجود اینکه برخی تابعان المللی بامحدودیت فرآیندهای ماورای ملی برجامعه داخلی دست وپنجه نرم می‌کنندودر تلاشندبا استفاده ازتاثیرات فرآیند جهانی سازی راه طاقت فرسای گذارازسنت به مدرنیته راتسهیل نمایند؛ اصلاح قوانین گذشته که پاسخگوی فعالیت جهانی سازمان‌ها که اکنون باماهیت دگرگون الگوهای جدیدساختاری روبروشدند،ضروری به نظرمی‌رسید.لذانیازبه ارائه نوعی الگو جهت ساماندهی به تابعان، منجر به استقبال رسمی سیاست جهانی ازاین شبکه‌ها شدونه تنهاآماده تقویت هسته ساختارنظم نوین جهانی گردیدبلکه در راستای گذار مراحل مدرنیته به پست مدرنیته کوشش نمود. این شبکه‌ها با نام شبکه‌های فراحکومتی با پشت سر گذاشتن شبکه‌های فراملی و روابط فراحکومتی پابه عرصه وجود گذاشته و سعی در به ظهور رساندن ساختار کل پیشرفته‌تری در جامعه بین‌المللی دارد. در این جستار با استعانت از روش توصیفی تحلیلی به دنبال بررسی، ارزیابی و کاربرد شبکه‌های فراحکومتی در حقوق بین‌الملل خواهیم بود.

کلیدواژه‌ها