1
دانشجوی دکتری ، گروه حقوق ، واحد سمنان ، دانشگاه آزاد اسلامی ،
2
دانشیار ، دانشکده حقوق ، دانشگاه دامغان ،
3
استادیار گروه فقه و حقوق اسلامی،واحد دامغان،دانشگاه آزاد اسلامی،دامغان،ایران
10.30510/psi.2022.333457.3236
چکیده
با توجه به اینکه همه کشورها در طول دوران تشکیل خود با جرایم سیاسی دست و پنجه نرم می کردند و در خلال تاسیس و تدوین قوانین عام به این نوع جرایم نیز پزداخته و راهکارهایی نیز در این زمینه اندیشیده اند. در ایران پس از پیروزی انقلاب اسلامی و دمیده شدن روح اسلامی به قوانین مدونه، قانون گذار در پی تصویب قوانینی بود که با حقوق افراد در تعارض نبوده و بتواند آنچه را که مصلحت شخص و دولت اسلامی بوده تامین گردد . علی رغم این موضوع در این نوع جرایم دولت توجه خاصی نداشته و به نظر از مهمترین جرایم در به خظر انداختن حیات یک نظام است لذا دولت مردان به طور جدی به این موضوع نگاه نموده و در قانون اخیرالتصویب در کلیه جهات از جمله عناصر تشکیل دهنده جرم، نوع و مرجع رسیدگی و غیره را مد نظر قرار داده است. و کاملا با جرایم عادی در تمایز قرار گرفته همچنین از نظر عنصر روانی نیز اصولاً انگیزه و نوع آن در تحقیق جرائم بیتأثیر است. در جرائم سیاسی داعی خیرخواهانه و آزادی طلبانه سبب میشود تا مرتکب از یک سلسله امتیازاتی نسبت به مجرم عادی بهرهمند شود. در فقه اسلامی نیز بغی را معادل جرم سیاسی دانسته و در تعریف جرم سیاسی از مفهوم بغی استفاده کرده اند، باغی به مسلمانی گفته می شود که با دولت اسلامی مخالفت می کند و دست به نافرمانی می زند که در واقع کسانی هستند
شاهچراغ, سید حسن, حسنی, محمد حسن, & ذوالفقاری, مهدی. (1401). نقد وبررسی جرایم سیاسی در حقوق ایران و فقه اسلامی. ماهنامه جامعه شناسی سیاسی ایران, 5(11), 284-296. doi: 10.30510/psi.2022.333457.3236
MLA
سید حسن شاهچراغ; محمد حسن حسنی; مهدی ذوالفقاری. "نقد وبررسی جرایم سیاسی در حقوق ایران و فقه اسلامی". ماهنامه جامعه شناسی سیاسی ایران, 5, 11, 1401, 284-296. doi: 10.30510/psi.2022.333457.3236
HARVARD
شاهچراغ, سید حسن, حسنی, محمد حسن, ذوالفقاری, مهدی. (1401). 'نقد وبررسی جرایم سیاسی در حقوق ایران و فقه اسلامی', ماهنامه جامعه شناسی سیاسی ایران, 5(11), pp. 284-296. doi: 10.30510/psi.2022.333457.3236
VANCOUVER
شاهچراغ, سید حسن, حسنی, محمد حسن, ذوالفقاری, مهدی. نقد وبررسی جرایم سیاسی در حقوق ایران و فقه اسلامی. ماهنامه جامعه شناسی سیاسی ایران, 1401; 5(11): 284-296. doi: 10.30510/psi.2022.333457.3236