انگاره ساده زیستی مدیران سیاسی در پرتو سیره معصومین(علیهم السلام)

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

دانشگاه امام صادق(ع)

10.30510/psi.2022.346763.3569

چکیده

پرسش در خصوص دوگانه ثروتمندی- ساده زیستی و نسبت میان این دو مفهوم، از سوالات بسیار مهمی است که پاسخ به آن مبتنی بر مبانی دینی و سیره ائمه(علیهم السلام) ممکن خواهد بود. دقت در این موضوع منجر به طرح یک سوال بسیار مهم میشود و آن اینکه اصولا ثروت و ثروتمندی از منظر دینی مورد پذیرش واقع شده است یا خیر؟ به بیان دقیقتر؛ فردی که خود را معتقد به مبانی دینی میداند آیا میتواند ثروتمند باشد و یا اینکه داشتن ثروت از نگاه دینمدارانه با ممنوعیت رو به رو شده است. در صورتی که ثروتمندی را از دیدگاه دینی مورد پذیرش بدانیم، پرسش بعدی آن خواهد بود که در صورت ثروتمند بودن، آیا بهره بردن عملی از آن برای زندگانی شخصی به هیچ قیدی مقید نشده است؟ دقیقتر آنکه شریعت، ثروتمندان را به ساده زیستی دعوت نموده است و یا اینکه بهره بردن از ثروت را در زندگی شخصی به طور مطلق آزاد گذارده است.
این تحقیق با بهره گیری از روش استنباط فقهی در بررسی سیره و منابع روایی، نشان خواهد داد که از دیدگاه ائمه(علیهم السلام) «ثروتمند بودن» و «بهره بردن عملی از ثروت در زندگی شخصی» دو مفهوم مستقل میباشند به گونه ای که «ثروتمندی» مجاز قلمداد شده است لکن «بهره بردن عملی از ثروت در سطوح شخصی زندگی» دارای معیارها و قیود مشخصی میباشد که در طول این پژوهش به بیان این معیارها خواهیم پرداخت.

کلیدواژه‌ها