احکام حیض در شرع مقدس اسلام و بررسی مستندات فقهی آن

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری الهیات رشته فقه و مبانی حقوق اسلامی دانشگاه مذاهب اسلامی تهران

2 استادیار دانشکده فقه و حقوق اسلامی، دانشگاه مذاهب اسلامی، گروه فقه امامیه

10.30510/psi.2022.338490.3431

چکیده

حیض که از آن به عنوان خون‌ریزی ماهیانه زنان تعبیر شده است، یکی از موضوعاتی است که زندگی نیمی از جمعیت هفت میلیارد نفری امروز دنیا را تحت الشعاع خود قرار داده است. این امر حاکی از اهمیت این موضوع است. عادت ماهانه که اکثریت قریب به اتفاق زنان دچار آن می‌شوند، خونیست که غالباً سیاه، سرخ، گرم و غلیظ است که با فشار و سوزش همراه است. صدق این عنوان با این شروط محقق می‌شود: زن بالغ باشد، یائسه نباشد، خون کمتر از سه روز و بیشتر از ده روز نباشد، در مدت سه روز خون مستمر و مدام باشد و تا خون بعدی ده روز طاهر باشد. زنان حائض، به چند دسته تقسیم می‌شوند: قسم اول زنان صاحب عادت که این قسم خود سه دسته‌اند: صاحب عادت وقتیه عددیه، صاحب عادت وقتیه و صاحب عادت عددیه، قسم دوم مبتدئه، قسم سوم مضطربه و قسم چهارم ناسیه. زنان در ایام حیض دارای احکامی به این شرح می‌باشند: عدم صحت نماز، روزه، طواف و اعتکاف، حرام بودن ورود به مسجد، مس نام خداوند و قرآن، خواندن سوره های سجده دار، مقاربت و....

کلیدواژه‌ها