جامعهپذیری سیاسی یکی از مهمترین اهداف و دستاوردهای جریانهای سیاسی است. به زعم نویسده، انقلاب اسلامی ایران با ارائه گفتمان ویژه خود توانست فرایند جامعهپذیری سیاسی را در جامعه ایرانی پی گیرد و آن را گسترش دهد. در واقع، پرسش اصلی پژوهش از این قرار است که: انقلاب اسلامی ایران چگونه و از چه راهی توانست این فرایند جامعهپذیری سیاسی را پیگیری نماید؟ فرضیهای که در پاسخ به پرسش از سوی نویسنده مطرح است، از این قرار است که: از راه جریانشناسی سیاسی در جامعه ایرانی و شناخت کانونهای قدرت، میتوان چگونگی جامعهپذیری سیاسی در جریان انقلاب اسلامی را تبیین کرد. در واقع باید گفت که نوآوری پژوهش کنونی در تبیین فرایند جامعهپذیری سیاسی در جامعه ایرانی از راه جریانشناسی انقلاب اسلامی است. در این پژوهش از گفتمان اسلامی سیاسی بهعنوان چهارچوب نظری پژوهش استفاده شده است و دادهها با استفاده از روش جامعهشناسی تاریخی مورد تحلیل قرار گرفته است.
بردبار, احمدرضا. (1401). گفتمان اسلام سیاسی و پیروزی انقلاب اسلامی (جامعهپذیری سیاسی جریانی در شکلگیری نهضت اسلامی ایران 1342 – 1357). ماهنامه جامعه شناسی سیاسی ایران, 5(3), 1994-2011. doi: 10.30510/psi.2022.259572.1363
MLA
احمدرضا بردبار. "گفتمان اسلام سیاسی و پیروزی انقلاب اسلامی (جامعهپذیری سیاسی جریانی در شکلگیری نهضت اسلامی ایران 1342 – 1357)". ماهنامه جامعه شناسی سیاسی ایران, 5, 3, 1401, 1994-2011. doi: 10.30510/psi.2022.259572.1363
HARVARD
بردبار, احمدرضا. (1401). 'گفتمان اسلام سیاسی و پیروزی انقلاب اسلامی (جامعهپذیری سیاسی جریانی در شکلگیری نهضت اسلامی ایران 1342 – 1357)', ماهنامه جامعه شناسی سیاسی ایران, 5(3), pp. 1994-2011. doi: 10.30510/psi.2022.259572.1363
VANCOUVER
بردبار, احمدرضا. گفتمان اسلام سیاسی و پیروزی انقلاب اسلامی (جامعهپذیری سیاسی جریانی در شکلگیری نهضت اسلامی ایران 1342 – 1357). ماهنامه جامعه شناسی سیاسی ایران, 1401; 5(3): 1994-2011. doi: 10.30510/psi.2022.259572.1363