هدف از انجام این تحقیق، شناسایی و رتبهبندی عوامل اجتماعی – فرهنگی موثر بر مدیریت پسماند ساختمانی و عمرانی در شهر تهران میباشد. نوع تحقیق تحلیلی میباشد که با بهرهگیری از پنل دلفی و آرای خبرگان انجام شده است. در گام نخست، از طریق مطالعه عمیق اقدام به تهیه فهرستی از عوامل موثر گردید. در ادامه، این فهرست در اختیار پنل قرار گرفت و تعداد دادهها (688/0= KMO) و پایایی آن تایید شد (942/0= GFI). سپس با استفاده از روش AHP نسبت به مقایسه زوجی و اولویتبندی نهایی عوامل اقدام شد. نتایج بیانگر آن است که در میان عوامل 9گانه، آموزشهای پیشدانشگاهی با وزن (000/1) دارای بالاترین امتیاز و پس از آن به ترتیب مراودات اجتماعی (609/0)، مکان زندگی (528/0)، انگیزههای فردی (457/0)، فضای مجازی و رسانههای عمومی (280/0)، آموزش عمومی (191/0)، آموزش دانشگاهی (134/0)، شغل و موقعیت اجتماعی (104/0) و در نهایت، سطح تحصیلات (077/0) قرار داشتهاند. بنابراین، به منظور دستیابی به اهداف توسعه پایدار و مدیریت مطلوب پسماندها در کلانشهر و به ویژه شهر تهران،لازم است به نوع عوامل و نیز تقدم و تاخر آنها توجه شود. آموزش پیشدانشگاهی موثرترین عامل در این زمینه میباشد.
علیقلی زاده, حسین, مطهری, سعید, فراهانی, مریم, & صمدیار, حسن. (1399). شناسایی و رتبهبندی عوامل اجتماعی – فرهنگی موثر بر مدیریت پسماند شهری در تهران (مطالعه موردی: پسماند عمرانی و ساختمانی).. ماهنامه جامعه شناسی سیاسی ایران, 3(3), 2915-2929. doi: 10.30510/psi.2022.365055.4064
MLA
حسین علیقلی زاده; سعید مطهری; مریم فراهانی; حسن صمدیار. "شناسایی و رتبهبندی عوامل اجتماعی – فرهنگی موثر بر مدیریت پسماند شهری در تهران (مطالعه موردی: پسماند عمرانی و ساختمانی).". ماهنامه جامعه شناسی سیاسی ایران, 3, 3, 1399, 2915-2929. doi: 10.30510/psi.2022.365055.4064
HARVARD
علیقلی زاده, حسین, مطهری, سعید, فراهانی, مریم, صمدیار, حسن. (1399). 'شناسایی و رتبهبندی عوامل اجتماعی – فرهنگی موثر بر مدیریت پسماند شهری در تهران (مطالعه موردی: پسماند عمرانی و ساختمانی).', ماهنامه جامعه شناسی سیاسی ایران, 3(3), pp. 2915-2929. doi: 10.30510/psi.2022.365055.4064
VANCOUVER
علیقلی زاده, حسین, مطهری, سعید, فراهانی, مریم, صمدیار, حسن. شناسایی و رتبهبندی عوامل اجتماعی – فرهنگی موثر بر مدیریت پسماند شهری در تهران (مطالعه موردی: پسماند عمرانی و ساختمانی).. ماهنامه جامعه شناسی سیاسی ایران, 1399; 3(3): 2915-2929. doi: 10.30510/psi.2022.365055.4064