گردشگر به عنوان یک انسان هرجا که باشد از حقوق بنیادین بشری برخوردار است و نظام حقوقی باید راهکارهایی اجرایی برای تامین و تضمین حقوق وی تدارک ببیند. ماده 13 اعلامیه جهانی حقوق بشر و نیز ماده 12 میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی درخصوص حق آزادی حرکت و عبور و مرور در داخل مرزهای یک کشور مقرر داشته: «هر انسانی سزاوار و محق به داشتن آزادی جابجایی (حرکت از نقطه ای به نقطه دیگر) و اقامت (در هر نقطه ای) درون مرزهای مملکت است». یکی از لوازم احترام به اصل آزادی، به رسمیت شناختن حق گردشگری برای انسان‌هاست و لازمه حق گردشگری، شناسایی حقوق عام و خاص برای گردشگر محسوب می شود. بنابراین، از این جهت اصل آزادی انسان ها نیز می تواند یک از مبانی حقوق گردشگر به حساب آید. در این مقاله، مبانی و آثار ناشی از الزامات مقرر در ماده هشتم کدهای جهانی اخلاق گردشگری در حقوق ایران و فرانسه مورد بررسی قرار گرفته است. با توجه به بند اول ماده هشتم کدهای جهانی اخلاق و بند 13 اعلامیه جهانی حقوق بشر؛ در ایران و فرانسه بر اساس نظریه آزادی ورود گردشگران با راعایت مصالح کشور، دولت‌ها با توجه به نظم عمومی و امنیت اقدام به پذیرش بیگانگان کرده و به آنها اجازه عبور و مرور آزادانه می‌دهند.
احمدی, مجید, جعفری, محمد حسین, & حسینی صدرابادی, ایرج. (1399). مبانی و آثار ناشی از الزامات مقرر در ماده هشتم کدهای جهانی اخلاق گردشگری در حقوق ایران و فرانسه. ماهنامه جامعه شناسی سیاسی ایران, 3(4), -. doi: 10.30510/psi.2021.272555.1532
MLA
مجید احمدی; محمد حسین جعفری; ایرج حسینی صدرابادی. "مبانی و آثار ناشی از الزامات مقرر در ماده هشتم کدهای جهانی اخلاق گردشگری در حقوق ایران و فرانسه". ماهنامه جامعه شناسی سیاسی ایران, 3, 4, 1399, -. doi: 10.30510/psi.2021.272555.1532
HARVARD
احمدی, مجید, جعفری, محمد حسین, حسینی صدرابادی, ایرج. (1399). 'مبانی و آثار ناشی از الزامات مقرر در ماده هشتم کدهای جهانی اخلاق گردشگری در حقوق ایران و فرانسه', ماهنامه جامعه شناسی سیاسی ایران, 3(4), pp. -. doi: 10.30510/psi.2021.272555.1532
VANCOUVER
احمدی, مجید, جعفری, محمد حسین, حسینی صدرابادی, ایرج. مبانی و آثار ناشی از الزامات مقرر در ماده هشتم کدهای جهانی اخلاق گردشگری در حقوق ایران و فرانسه. ماهنامه جامعه شناسی سیاسی ایران, 1399; 3(4): -. doi: 10.30510/psi.2021.272555.1532
)