تحلیل جرم شناختی وندالیسم (مطالعه در ایران )

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری حقوق کیفری و جرم شناسی، گروه حقوق ، دانشکده علوم انسانی واحد آیت ا.. آملی، دانشگاه آزاد اسلامی، آمل، ایران.

2 عضو هیئت علمی و استادیار گروه حقوق، دانشکده علوم انسانی ، واحد قائمشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، قائمشهر، ایران.

3 عضو هیئت علمی و استاد گروه حقوق جزا و جرم‌شناسی، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران.

10.30510/psi.2022.272569.1538

چکیده

وندالیسم تخریب ارادی و آگاهانه اموال عمومی است. رفتاری ضد اجتماعی ناشی از احساس اجحاف و ناکامی و نمودی از عصیان علیه تبعیضات اجتماعی. وندالیسم خود رفتار است و نه نتیجه رفتار؛ عملی مرتبط با محیط که تاثیر آنچه در سطح اجتماع وجود دارد، اعم از در برداشته های فرهنگی، معنوی و مادی ، در آن قابل کتمان نیست. وندال بدون هدف مادی تنها خشم خود را با آسیب رسانی به تاسیسات و اموال عمومی بروز می دهد؛ می توان این پدیده کژروانه را ناقض آسایش عمومی دانست، جایی که فقدان انگیزه مادی این رفتار را از شمول جرایم علیه اموال و مالکیت خارج می نماید. وندالیسم تکرار عمل وندالیستی است، کژروی به عادت که ریشه در جامعه پذیری فرد و تبعا عوامل روانکاوانه و ساختاری دارد. هدف از مقاله حاضر معرفی وندالیسم به عنوان یک آسیب اجتماعی و مهم تر از آن ارائه راهکارهای عملی برای کاهش مقدار آن در سطح جامعه می باشد. روش کار در این پژوهش کتابخانه ای (کیفی) به شیوه ی توصیفی تحلیل جمع آوری شده است. محقق تلاش نموده تا با ارائه تحلیل های مثبت این آسیب اجتماعی را موشکافی نماید. این آسیب اجتماعی نیازمند ارائه راهکارهای گسترده ای است تا در نهایت راه توسعه را با مشکل مواجه ننماید که نگارنده در قسمت پایانی این کار را طبق پیشینه پژوهش و مبانی نظری و نظریه اندیشمندان انجام داده است و راهکارهای پیشنهادی را ارائه کرده است.

کلیدواژه‌ها

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار