بررسی حمایت های بیمه شدگان توسط سازمان تأمین اجتماعی با تأکید بر اصل 29 قانون اساسی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 عبدالله عباسی( دانشجوی دکتری رشته حقوق، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد قشم، قشم، ایران)

2 دکتر خیرالله پروین (استاد گروه حقوق، دانشگاه تهران، تهران، ایران)*نویسنده مسئول

3 دکتر مصطفی سراجی (استادیار گروه حقوق، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد بندرعباس، بندرعباس، ایران)

چکیده

تأمین اجتماعی از جمله حقوق اساسی شهروندی است که در قالب برنامه‌های تأمین اجتماعی و خدمات عمومی ‌رفاهی عمدتاً توسط دولت ها و یا سازمانهایی‌ که از سوی ‌دولت ها پدیده ‌آمده‌اند تأدیه می‌گردند. تأمین اجتماعی راهکار قانونی یا عملی در زمینه عمومی است که برای امنیت اقتصادی و رفاه اجتماعی اشخاص و خانواده در قبال نقصان درآمدی ناشی از بیکاری، پیری، بیماری و یا فوت و همچنین ارتقاء رفاه از طریق خدمات عمومی و حمایت های اقتصادی طراحی می شوند. تأمین اجتماعی برنامه ای است به منظور کاهش مخاطرات در زندگی است. در این برنامه ها در کنار پیری که یک فرآیند طبیعی و اجتناب ناپذیر است. حق برخورداری از تأمین اجتماعی به لحاظ گستردگی و ویژگی‌های خاص دیگر، در چهره یک نهاد و سازمان حقوقی ظاهر گردیده. از حیث محتوی این حق به صورت حداقلی شامل شعب نه گانه حمایت‌های اجتماعی تحت عناوین مراقبت پزشکی، مزایای مربوط به حالات بیماری، بیکاری، سالخوردگی، حوادث کار، زایمان، ازکارافتادگی و نیز مزایای خانواده و بازماندگان است که باید برای آحاد جامعه تأمین شوند. انجام امور درمانی و بیمه مکمل درمان، امور بازنشستگی، وظیفه بیگری و مستمری بگیری، ارائه خدمات بیمه‌ای اعم از بیمه عمر و حوادث و انواع بیمه‌های متداول در کشور، پرداخت کمک هزینه‌های قانونی، اعطاء انواع تسهیلات نظیر وام و کمک های بلاعوض و خدمات رفاهی و ... در سطح آحاد کارکنان شاغل و بازنشستگان و خانواده‌های آنها، از مهمترین رئوس تعهدات و حمایت های سازمان تأمین اجتماعی می‌باشد.

کلیدواژه‌ها