انقلاب اسلامی ایران بهعنوان یک تحول الگوساز منجر بهنوعی نظامسازی شد که تغییرات مهمی را در عرصههای مختلف منطقه و جهان موجب گردید. یکی از ظرفیتهای الگودهی اثربخش این نظام، عملیاتی کردن تئوری ولایتفقیه در قالب قانون اساسی و نهادمندسازی آن در قامت ساختار حقوقی- سیاسی جمهوری اسلامی ایران است که در قبال اشکال گوناگون نظامهای سیاسی انسانمدار بدیلی شاخص تلقی میشود. گذشته از آن عدم پذیرش سلطه بینالمللی و مقاومت هوشمندانه برای دفع آثار مخرب علیه اسلامهراسی و تبدیل آن به اسلامپذیری، جمهوری اسلامی را به صدای ملل مسلمان بهمنظور شکلدهی به ساختار قدرت نوین منطقهای تبدیل کرده است. توانایی جمهوری اسلامی ایران بر جهتدهی افکار عمومی منطقه و احزاب سیاسی نشانههایی از این اثرگذاری ارزیابی میشود که ثمرات آن در آینده مشهود خواهد شد. این نوشتار با بررسی دادههای موجود، با روش توصیفی- تحلیلی، ضمن شناسایی چالشها، ظرفیتها و راهکارهای موجود در مسیر الگودهی انقلاب اسلامی به کشورهای مسلمان منطقه، احتمال انحراف این انقلابها از مسیر خویش را نیز تحلیل کرده است.
حبیبی, محسن. (1397). ظرفیتسنجی الگودهی مردمسالاری دینی ایران به کشورهای مسلمان منطقه. ماهنامه جامعه شناسی سیاسی ایران, 1(2), 43-66. doi: 10.30510/psi.2018.96111
MLA
محسن حبیبی. "ظرفیتسنجی الگودهی مردمسالاری دینی ایران به کشورهای مسلمان منطقه". ماهنامه جامعه شناسی سیاسی ایران, 1, 2, 1397, 43-66. doi: 10.30510/psi.2018.96111
HARVARD
حبیبی, محسن. (1397). 'ظرفیتسنجی الگودهی مردمسالاری دینی ایران به کشورهای مسلمان منطقه', ماهنامه جامعه شناسی سیاسی ایران, 1(2), pp. 43-66. doi: 10.30510/psi.2018.96111
VANCOUVER
حبیبی, محسن. ظرفیتسنجی الگودهی مردمسالاری دینی ایران به کشورهای مسلمان منطقه. ماهنامه جامعه شناسی سیاسی ایران, 1397; 1(2): 43-66. doi: 10.30510/psi.2018.96111