واکاوی شاخص های مؤثر بر حکمرانی خوب شهری در شهر زاهدان

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری علوم سیاسی گرایش جامعه شناسی سیاسی، گروه علوم سیاسی و روابط بین الملل، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، واحد تهران جنوب،

2 استاد گروه علوم سیاسی و روابط بین الملل، دانشگاه تهران، ایران.

3 استادیار گروه علوم سیاسی و روابط بین‌الملل، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.

چکیده

مهمترین مسئله شهر زاهدان مربوط به عدم توسعه‌یافتگی و توسعه ناپایدار است، با توجه به نظریه حکمرانی خوب، اصلی‌ترین شاخص حکمرانی خوب شهری که بتواند شکاف سیاسی را حل کند و به توسعه مطلوب برسد؛ توسعه سیاسی است. هدف پژوهش حاضر واکاوی شاخص های مؤثر بر حکمرانی خوب شهری در شهر زاهدان است. روش گرد‌آوری داده ها حاضر توصیفی- پیمایشی است و از نظر هدف کاربردی و از نظر زمان مقطعی می باشد. جامعه آماری پژوهش مردم شهر زاهدان می باشد که با استفاده از فرمول کوکران نامحدود، تعداد 384 نمونه به دست امد. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه می باشد و از ابعاد مشارکت سیاسی، توسعه سیاسی، همبستگی اجتماعی، اعتماد عمومی و حاکمیت قانون تشکیل شده است که نشان دهنده ابعاد حکمرانی خوب شهری است و جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از نرم افزار spss22 و از آزمون های توزیع فراوانی، نرمالیته و آزمون t مستقل، استفاده شد که طبق نتایج حاصل از پژوهش، به نظر می‌رسد مشارکت در انتخابات و شهر در حکمرانی خوب شهری در شهر زاهدان موثر است. به نظر می‌رسد توسعه سیاسی در حکمرانی خوب شهری در شهر زاهدان موثر است. به نظر می‌رسد کمرنگ کردن شکاف قومیتی از طریق همبستگی اجتماعی در حکمرانی خوب شهری در شهر زاهدان موثر است. به نظر می-رسد اعتماد عمومی در حکمرانی خوب شهری در شهر زاهدان موثر است.

کلیدواژه‌ها


  1. ضیایی بیگدلی، محمدرضا ‌(1393)، حقوق بین‌الملل عمومی، چاپ چهل‌وهفتم، ‌تهران: گنج دانش.
  2. آدینه‌وند، علی‌اصغر و مهدی علیان (1395)؛ حکمرانی خوب شهری در ایران: اولویت‌بندی مؤلفه‌ها و معرفه‌ها، راهبرد، سال 25، شمارة 81، صص 33-45.
  3. امیرزاده، عدالت و سوده برزویی، (۱۳۹۶)، «واکاوی مفهومی حکمروایی شهری خوب و نقش آن در توسعه پایدار شهری»، کنفرانس بین‌المللی عمران، معماری و شهرسازی ایران معاصر، تهران، دانشگاه اسوه - تهران - دانشگاه شهید بهشتی، صص 11-19.
  4. اسماعیل‌زاده، حسن؛ مظفر صرافی (1394). «جایگاه حکمرانی خوب برنامه‌ریزی شهری طرح متروی تهران»، فصلنامة مدرس علوم انسانی. شماره 48. صص 28 -2.
  5. ابراهیم‌زاده، عیسی، شمس اله کاظمی زاد (1395). «سنجش میزان رضایتمندی و تمایل به مشارکت شهروندان در اجرای پروژه‌های زیربنایی شهرداری نمونه موردی: شهر زاهدان». مجلة جغرافیا و توسعه. شمارة 20. صص 22 -1. استانداری سیستان و بلوچستان، زاهدان.
  6. ترابی، علیرضا (1395). «مدیریت پایدار شهری درگرو حکمرانی خوب»، نشریة شهرداری‌ها. شمارة 69. صص 5.
  7. تقوایی، علی‌اکبر، رسول تاجدار (1392). «درآمدی بر حکمرانی خوب شهری در رویکردی تحلیلی»، فصلنامة مدیریت شهری. شمارة 23، صص 58 -45.
  8. حاجی نژاد، علی، ابوذر پایدار، حامد ارشد (1395)؛ «تحلیل جایگاه و تدوین برنامه‌ی استراتژیک حکمروایی خوب مطالعۀ موردی: شهر زاهدان»، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، جغرافیا و توسعه، ش 45، صص 16-27.
  9. دبیری ‌مهر، ‌امیر، ‌(1393) «گونه شناسی ‌مطالعات ‌توسعه ‌سیاسی ‌از نظریه‌های ‌جامعه‌محور ‌تا نظریه‌های دولت‌گرا»، فصلنامهراهبرد،‌ بهار، ‌شماره‌55‌، صص 18-28.
  10. رضایی، حسن و محمد توحید فام (1397)، «نسبت سنجی الگوی حکمرانی خوب و مردم‌سالاری دینی با تأکید بر شاخص‌های حاکمیت قانون، مشارکت و پاسخگویی» فصلنامه راهبرد، سال 27، شمارة 89، صص 16-23.
  11. رهنما، محمدرحیم، روح‌الله اسدی (1393). «تعیین وضعیت شاخص‌های حکمرانی خوب شهری در شهر مشهد»، مطالعات و پژوهش‌های شهری و منطقه‌ای. سال پنجم. شمارة ۲۰، صص 162 -143.
  12. شهریاری، ابوالقاسم؛ جزایی، محدثه (1394). «بررسی تأثیر شکاف‌های قومی ـ مذهبی در شکل‌گیری رادیکالیسم در نیجریه»، فصلنامة مطالعات سیاسی جهان اسلام، سال چهارم، شمارة ۱۵، پاییز 1394 صص 77 97.
  13. طلوعی، هادی (1395)، «رابطه مناسبات قومی و امنیت در استان سیستان و بلوچستان»، فصلنامة سیاست. سال سوم، شمارة 10، صص 107-122.
  14. عبداللهی، ‌محمد ‌و ‌فیروز‌راد،‌ (1393) «بررسی روند تحول و موانع ساختاری توسعه سیاسی دران 1304 -1382» مجلة‌ جامعه‌شناسی ایران، ‌دورة دهم،‌ بهار،‌ شمارة 8‌، صص 19-21.
  15. قاسمی، ابوالفضل؛ قزلسفلی، محمدتقی؛ مسلمی مهنی، یوسف (1399)، «حکمرانی خوب شهری به‌منزله مرجعیت سیاست‌گذاری شهری تحلیل محتوای برنامة پنجم و ششم توسعة جمهوری اسلامی ایران»؛ فصلنامة مجلس و راهبرد، سال ۲۷، شمارة 101، صص 36-48.
  16. لاله پور، منیژه (1396). «حکمرانی شهری و مدیریت شهری در کشورهای درحال‌توسعه، جستارهای شهرسازی»، شماره ۱۹ و ۲۰، صص 71 -60.
  17. مرادی فر، سعیده، امیدی، علی و بصیری، محمدعلی (1397). «تبیین تأثیر تلگرام بر مشارکت سیاسی مطالعه موردی دانشگاه اصفهان» فصلنامة ارتباطات جمعی رسانه، شمارة ۴۷، سال ۴،341 صص-39.
  18. مقصودی، مجتبی (1397)، «سنجش هویت جمعی ایرانیان؛ با تأکید بر همبستگی اجتماعی»، فصلنامة مطالعات ملی، 75، سال ۱۹، شمارة 3، صص 22-34.
  19. میسایی، قاسم؛ فائز دین‌پرست، عباس تقی پور (1398). «بررسی جایگاه توسعة سیاسی در برنامه‌های توسعه جمهوری اسلامی ایران»، فصلنامة پژوهش‌های ‌راهبردی‌ سیاست، سال ۷، بهار 1398(شمارة پیاپی 58)، ص 19.
  20. نژندی منش، هیبت‌الله و ضیایی بیگدلی، محمدرضا،‌ (1389)، «نقش دادگاه‌های بین‌المللی کیفری در حفظ و استقرار صلح و امنیت بین‌المللی»، پژوهش‌های فقه و حقوق اسلامی فقه و مبانی حقوق، دوره ۶، شماره 20.
  21. وافره کوهستانی، مهدیه (1398)، «ارزیابی حکمرانی خوب شهری توسط شهرداری‌ها به‌منظور جلب مشارکت شهروندان»؛ رویکردهای پژوهشی نوین در مدیریت و حسابداری، شمارة 17، ص 18.
  22. Adegbite, Emmanuel (2014). Good corporategovernance in Nigeria: Antecedents, propositionsand peculiarities, International Business Review, 3 (8), pp.34-41.
  23. Brunetta, Grazia and etal.(2019). Urban Resilience for Risk and Adaptation Governance Theory and Practice. Springer International Publishing AG., 2(5), pp.46-75.
  24. Calder, Ben(4931), "Political Participation in the Social Media Moment: the Emergence of Personal Politics", Bachelor of Media and Communication, School of Media and Communication, RMIT University., 6(11), pp.48-59.
  25. Edelenbos, J. & Meerkerk, I.V. (2017): Finding common ground in urban governance networks: what are its facilitating factors? Journal of Environmental Planning and Management, 1-17.
  26. Falade, D. A.(4932), "Political Participation in Nigerian Democracy: A Study of Some Selected Local Government Areas in Ondo State, Nigeria", Global Journal of Human Social Science, 32(8), pp.37-41.
  27. Gilaninia, S. Ganjinia, H. Babaei, Z. & Mousavian, S. J. (2011). Dimensions of Knowledge Management on Good Urban Governance (Case Study: Municipality of Rasht City, Iran). Journal of Management and Strategy, 2(3), 91.
  28. Haus،Klausen،Michael،janErling. 2015.Urban Leadershipand CommunityInvolvement: Ingredients for Good Governance? SAGE Publications، Urban, 4(3), pp.76-46.
  29. Hekmatnia, H. Mousavi, M.N. Afshani, A. R. & Maleki, M. (2017). Analysis of urban good governance in Iran (Case study: Ilam city). The Journal of Geographical Planning of Space Quarterly, 7(24), 143-152.
  30. Hendriks, Frank (2014). “Understanding Good Urban Governance: Essentials, Shifts, and Values”, Urban Affairs Review, Vol. 50(4).
  31. Jorges, C & Petersman. E, (2011), Constitutionalism, Hart Publishing.
  32. Kioe sheng،yap. (2015). Good UrbanGovernancein Southeast Asia. SAGEPublications. Environment andUrbanization ASIA1(2) 131147© 2010 National Instituteof Urban Affairs (NIUA).
  33. Lock Wood, Michael (2016). Good Gavernance for terrestrial protected areas, Jurnal of environmental management.
  34. Moore-Cherry, Niamh and John Tomaney (2018).”Spatial Planning, Metropolitan Governance and Territorial Politics in Europe: Dublin as a Case of Metro-Phobia?”, European Urban and Regional Studies, 00(0).
  35. Movahed, A; Kaman Rudi, M; Sasanpour, F; Ghasemi Kafroodi, S. (2014): "Investigation of Good Urban Governance in Urban Neighborhoods (Case Study: District 19 of Tehran Municipality)", Journal of Planning Studies Urban, Second Year, No. 7, pp. 176-147.
  36. Muntean, Alina(2015), "The Impact of Social Media Use of Political Participation", Master Thesis, Aarhus University.
  37. Oliveira. j, Christopher N.H. Doll & Osman Balaban(2015).Green economy and governance in cities:assessing good governance in key urban economicprocesses, Journal of Cleaner Production, No. 58,PP: 138-152.
  38. Pye, L. W, (2015), Communications and Political Development, (SPD-1).
  39. Rakodi, C. (2003): Politics and performance: the implications of emerging governance arrangements for urban management approaches and information systems, Habitat International 27,523–547.
  40. Rezaei, M.R; Moazen, S. (2017): "Evaluation of the Relationship of Neighborhood Management with Urban Governance in Tehran Metropolis Case Study: Districts 1, 12 and 16 of Tehran City", Journal of Geography and Urban Planning, Volume 21, No. 60, 142-119.
  41. Rizwan Ur Rehman, Abdul Waheed and Malik Asghar Naeem (2017). “Assessment of Urban Governance Using UN-Habitat Urban Governance Index: A Case Study of Tehsil Municipal Administrations of Punjab, Pakistan”, Urban and Regional Planning, Vol. 2(4).
  42. Safayipour, M. Amanpour, S. & Naderi Chageni, Z. (2013). Evolution and Analysis of Materialization of Urban Good Governance KHORRAMABAD City. Quarterly Geographical Journal of Cheshmandaz-e-Zagros, 5(17), 115-130.
  43. Shahidul, M. & Swapan, H. (2016): Participatory Urban Governance in Bangladesh: A Study of the Gap between Promise and Realities, Environment and Urbanization ASIA 7(2), 196– 213.
  44. Singh،shyam. (2016). Citizens’ Participationin Urban Governance: Quest forTransparency and Accountability. SAGEPublications. Environment andUrbanization Asia4(1) 191–202©.
  45. van den Dool, L. Hendriks, F. Gianoli, A. & Schaap, L. (2015). Chapter one Introduction: Good Urban Governance: Challenges and Values. In The Quest for Good Urban Governance (pp. 11-28). Springer VS, Wiesbaden.
  46. Vitak, J. Zube, P. Smock, A. Carr, C. Ellison, N. Lampe, C(4933) "It’s Complicated: Facebook Users’ Political Participation in the 4998 Election" Cyberpsychology, Behavior, and Social Networking, 32(1), pp.397-332.
  47. Waema, T. M. & Adera, E. O. (Eds). (2011). Local governance and ICTs in Africa: case studies and guidelines for implementation and evaluation. IDRC, 23(8), pp.76-113.