فراتحلیل ادبیات سرمایه سیاسی در ایران (بازه زمانی دهه‌ی 1390)

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 فارغ تحصیل دانشگاه مازندران

2 عضو هیات علمی دانشگاه مازندران .دانشکده حقوق و علوم سیاسی

3 عضو هیئت علمی دانشگاه مازندران دانشکده حقوق و علوم سیاسی

چکیده

سرمایه سیاسی منبع ارزشمندی است که کارکردش برای فرآیند حکمرانی مطلوب در جامعه حیاتی و غایت آن برای شهروندان تحقق مردم سالاری و برای نظام سیاسی مشروعیت می‌باشد. با توجه به اهمیت این مفهوم و تولید حجم مناسبی از مطالعات درباره آن در کشور در دهه‌ی1390، بررسی ادبیات این حوزه، ضروری است. بنابراین هدف این مقاله؛ مطالعه‌ی نظام‌مند (توصیف و تبیین) وضعیت ادبیات پژوهشی سرمایه سیاسی در ایران، با کاربست روش فراتحلیل است. در همین راستا پرسش پژوهش عبارت است از؛ وضعیت ادبیات سرمایه سیاسی و به تبعِ یافته های حاصل از آن، سطح سرمایه سیاسی در ایران چگونه است؟ برآیند یافته ها، حاکی است که با عنایت به هم‌پوشانی های معنایی مفهوم سرمایه سیاسی با مفاهیمی مانند سرمایه اجتماعی؛ فراوانی پژوهش های داخلی در این حوزه به خصوص در دهه‌ی اخیر بالا، روبه گسترش و بالغ بر هزار مطالعه است. رویکرد اغلب این مطالعات نهادی بوده و به لحاظ نظری اغلب ذیل نظریه سرمایه اجتماعی، مفهوم پردازی شده است. همچنین وضعیت سرمایه سیاسی در ابعاد و سطوح مختلف جامعه، از شهروندان و جامعه‌ی مدنی گرفته تا دولت و حکومت (به ویژه در متغیرهای عمده اعتماد، مشارکت و شبکه‌های سیاسی)، ضعیف و روند آن نزولی بوده است. از جمله عوامل مؤثر در این وضعیت عملکرد ضعیف، ناتوانی در تأمین خواسته‌های به‌ویژه معیشتی مردم و عدم واکنش مناسب در قبال بازخورد سیاست‌های اجرائی در حوزه های گوناگون سیاست داخلی و خارجی کشور، از سوی دولت می باشد.

کلیدواژه‌ها