همیشه در باب اینکه، حقوق بشر حق هایی نسبی یا مطلق هستند؟ اختلاف نظر وجود داشته است. نظر بیشتر بر مطلق گرایی حقوق بشر اصرار دارد. اما باورمندان به نسبی گرایی حقوق بشر دلایل خود در دفاع از نسبی بودن حقوق بشر را دارند. هدف این نوشتار پاسخ به این پرسش بوده است که آیا حقوق بشر به واقع مطلق هستند؟ این تحقیق چنین مفروض داشته است که حتی کسانی که معتقد به مطلق گرایی در حقوق بشر هستند صرفا در حوزه نظری به مطلق بودن حقوق بشر باور دارد و زمانی وارد حوزه عملی می شوند عمل و کردارشان بیانگر نسبی بودن حقوق بشر است. لذا پاسخ به این سوال که با بیان چه مواردی می توان معتقد به نسبی گرایی حقوق بشر در عرصه عمل بود؟ ضروری نمود. در این نوشتار با روش تفسیری-کیفی و گردآوری اطلاعات از طریق روش کتابخانه ای درصدد رسیدن به این نتیجه بوده‌ایم که در ارتباط با حقوق بشر، حتی مطلق گرایان درعمل با مشی نسبی گرایانه درپی تحقق حقوق بشر هستند.
)