اختیار وکیل در معامله با خود از دیدگاه فقه وحقوق ایران و مقایسه آن با حقوق انگلیس

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 گروه حقوق خصوصی، واحد علوم و تحقیقات آذربایجان شرقی، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران:گروه حقوق حقوق خصوصی،واحد تبریز، دانشگاه

2 استادیار،گروه حقوق خصوصی،واحد تبریز،دانشگاه آزاداسلامی،تبریز،ایران

3 استادیار حقوق خصوصی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران

چکیده

این تحقیق به منظور بررسی نظریات حقوقی در زمینه نمایندگی در معامله با خود در حقوق ایران و نظریات مطرح شده در فقه و تطبیق آن با نظام حقوقی انگلیس انجام شده است و به اعتقاد نگارنده با مراجعه به احکام و مقررات نظامهای حقوقی مختلف در زمینه انجام عمل از جانب دیگری می‌توان به نگاه دقیق‌تری در قلمرو اختیارات وکیل در معامله رسید. لذا نخست نمایندگی اینطور بیان میگردد که رابطه‌ای حقوقی است که به موجب آن شخصی اختیار پیدا می‌کند از طرف و به حساب شخص دیگری، اعمال حقوقی را انجام دهد بطوری که آثار آن اقدامات مستقیماً دامنگیر شخص اخیر گردد، که با توجه به این تعریف وجوه اشتراک و اختلاف آن با سایر نهادها مشخص می‌شود. در خصوص مبنای نمایندگی، از میان نظریه‌های مختلف، نظریه جانشینی ناشی از اراده خلاق و حکم قانونگذار مرجح دانسته شده است و در بحث ماهیت حقوقی نمایندگی، نمایندگی قراردادی را نوعی حق دانستیم. در مبحث قلمرو اختیارات نماینده این نتیجه حاصل گردید که بنا بر اصل کلی، قابلیت نمایندگی و نیابت در هر امری وجود دارد مگر اینکه توسط قانونگذار استثناء شده باشد و یا عقلاً امکان آن وجود نداشته باشد.

کلیدواژه‌ها