بررسی جایگاه قراردادهای IPC در سیاست‌های کلی اقتصاد مقاومتی ، قانون نفت و قوانین برنامه های توسعه

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دوره دکتری گروه حقوق عمومی، واحد قم، دانشگاه آزاداسلامی، قم، ایران

2 دانشیار، گروه حقوق عمومی، پژوهشگاه حوزه و دانشگاه،قم،ایران

3 استاد یار گروه حقوق عمومی، دانشگاه امام باقر ع، تهران ، ایران

چکیده

مقاله حاضر درصدد« بررسی جایگاه قراردادهای IPC در سیاست‌های کلی اقتصاد مقاومتی ، قانون نفت و قوانین برنامه های توسعه» است. از این منظر پس از بسط فضای مفهومی موضوع، به بررسی جایگاه قراردادهای نفتی بخصوص IPC خواهد پرداخت. مطابق با مستندات موضوعی ارائه شده در این پژوهش، روش تحقیق، توصیفی- تحلیلی و روش گردآوری اطلاعات در این پژوهش، کتابخانه‌ای می‌باشد یافته‌های پژوهش حکایت از آن دارد که اولا، درسال های اخیر به طور کلی رویکرد قانونگذار در مورد سرمایه گذاری در صنعت نفت تغییر کرده است به طوری که در قانون برنامه ی سوم توسعه و قانون تشویق و حمایت از سرمایه گذاران خارجی و قانون برنامه ی چهارم توسعه به صراحت استفاده از روش مشارکت در صنعت نفت در قالب قراردادهای IPC مجاز اعلام گردیده است و ثانیا، درقوانین خاص ازجمله قانون نفت مصوب 1۳۳6 قرارداد مشارکت درتولید را به رسمیت شناخت و شرکت ملی نفت از اختیارات وسیعی در زمینۀ عملیات نفتی برخوردار شد. این قانون انعقاد هرگونه قرارداد را مجاز شمرده، اما با توجه به سایر قوانین، الگوی مشارکت درتولید به صورت عاملیت مورد توجه قانونگذار بود است.

کلیدواژه‌ها

ماهنامه جامعه شناسی سیاسی ایران
دوره 5، شماره 8
آبان 1401
صفحه 2324-2332

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار