عملیات ورزشی میتواند منجر به مواردی از مسئولیت کیفری یا مدنی گردد که کم و بیش مورد مطالعه برخی از تحقیقات قرار گرفته است. آنچه در این پژوهش با بهرهگیری از روش تحقیق توصیفی ـ تحلیلی مورد نقد و بررسی قرار گرفته است؛ جرمانگاریها و تخلفانگاریهایی است که در حقیقت خاستگاه مسئولیتِ پیشگفته میباشد. باید توجه داشت که در عملیات ورزشی علیرغم آنکه ورزشکاران بطور صریح یا ضمنی چه در سطح مبتدی و چه در سطح حرفهای؛ با آگاهی از مخاطرات موجود رضایت به انجام عملیات ورزشی دادهاند و این رضایت با تکیه بر این مبنا بوده است که اشخاص مالک و حاکمِ تمامیت جسمانی خود میباشند؛ این رضایت مطلق نیست و با استثناء مواجه میباشد. در حقیقت هر گاه جرم یا تخلفی براساس قواعد آییننامهای در ورزش یا قوانین عام حقوق جزا صورت پذیرد این مسئله باعث ایجاد مسئولیت برای شخص خاطی میباشد. یکی از مهمترین ابهامات موجود تعیین ضابطة تشخیصی برای جرم بودن یا تخلف بودن عمل انجام شده است. بغرنج بودن مسئله در جایی نمایانتر میگردد که بدانیم اغلب آییننامههای موجود مراحلِ رسمی تعیین شده جهت تصویب را طی ننمودهاند و اغلب بواسطة هیئت رئیسه فدراسیونها، تصویب و جاری گردیدهاند.