بررسی نوآوری سازمانی در نظام آموزش عالی ایران

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری، گروه مدیریت دولتی، واحد کرمان، دانشگاه آزاد کرمان، کرمان، ایران.

2 استادیار گروه علوم تربیتی و روان شناسی، واحد کرمان، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمان، ایران.

3 دانشیار گروه مدیریت دولتی، واحد کرمان، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمان، ایران.

4 استادیار گروه آمار، واحد کرمان، دانشگاه دولتی باهنر کرمان، کرمان، ایران.

چکیده

ﻫﺪف ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ بررسی وضعیت نوآوری سازمانی درنظام آموزش عالی کشور است. این پژوهش، از نظر هدف کاربردی و در دسته پژوهش‌های توصیفی قرار می‌گیرد و به روش پیمایشی اجرا شده است. ﺟﺎﻣﻌﻪ آماری ﺷﺎﻣﻞ روﺳﺎ و ﻣﻌﺎوﻧﯿﻦ داﻧﺸﮕﺎﻫﻬﺎی ﺗﺤﺖ ﭘﻮﺷـﺶ وزارت ﻋﻠـﻮم، ﺗﺤﻘﯿﻘـﺎت و ﻓـﻦ آوری و وزرات ﺑﻬﺪاﺷﺖ، درﻣﺎن و آﻣﻮزش ﭘﺰﺷﮑﯽ و داﻧﺸـﮕﺎﻫﻬﺎی آزاد استان خراسان رضوی ﺑﻪ ﺗﻌﺪاد 320 ﻧﻔﺮ بود ﮐـﻪ 175 ﻧﻔﺮ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از روش ﻧﻤﻮﻧﻪ ﮔﯿﺮی ﺗﺼﺎدﻓﯽ ﺧﻮﺷﻪ ای اﻧﺘﺨﺎب شدند. جهت ﺟﻤﻊ آوری داده ﻫﺎ از ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ استاندارد اسماعیل (2002) استفاده گردید ضریب پایایی پرسشنامه پژوهش ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از آزﻣﻮن آﻟﻔﺎی ﮐﺮوﻧﺒﺎخ 0.947 بدست آمد روایی صوری و محتوایی با استفاده از نظر خبرگان و روایی سازه با بهره گیری از تحلیل عاملی تاییدی مورد بررسی و تایید قرارگرفت . ﺟﻬﺖ ﺗﺠﺰﯾﻪ و ﺗﺤﻠﯿﻞ آماری داده ﻫﺎ از آزمون های آزﻣﻮن t ﺗﮏ ﻣﺘﻐﯿﺮه، آزﻣﻮن چولگی و کشیدگی ، آزمون فریدمن وﺗﺤﻠﯿـ ﻞ ﻋـﺎﻣﻠﯽ ﺗﺄﯾﯿﺪی و ﻧـﺮم اﻓﺰار Smart Pls , Spss اﺳﺘﻔﺎده شد. یافته ها حاکی از آن است که وضعیت نوآوری سازمانی در جامعه مورد مطالعه در سطح نامطلوب (پایین تر از حد متوسط مورد سنجش) قرار گرفته و مؤلفه‌های نوآوری سازمانی رتبه یکسان ندارند . مؤلفه محیط- بازخورد بالاترین رتبه را در بین مؤلفه‌های نوآوری سازمانی در جامعه مورد مطالعه به خود اختصاص داده و مؤلفه‌های بازخورد بین شخصی و نوآوری محیطی ، نوآوری فردی ، فرد-بازخورد ، یادگیری شواهد محور و نوآوری رهبری در رده‌های بَعدی قرار دارند

کلیدواژه‌ها