فرازی بر ارکان جرایم ناقص با رویکرد به نظام حقوقی ایران

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری گروه حقوق، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران

2 استادیار گروه حقوق، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی،، نجف آباد، ایران

3 استادیار گروه حقوق، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران

چکیده

با نگاهی کاملاً ذهن‌گرایانه می‌توان اذعان نمود، هر اقدامی که بزهکار برای رسیدن به جرم مقصود خود انجام می‌دهد ولی به هر دلیلی به جرم تام منتهی نمی‌شود، ذیل عنوان جرم ناقص قابل مجازات خواهد بود. نگاهی این چنینی موجب گسترش بی‌حد و حصر جرائم ناقص خواهد شد که محدود شدن حقوق و آزادی‌های فردی را در پی خواهد داشت. به همین دلیل نظام‌های حقوقی جرائم ناقص را محدود به اقداماتی کرده‌اند که بسیار به جرم تام نزدیک باشند یا به عبارت دیگر در عملیات اجرایی جرم قرار بگیرند. این اقدامات فقط شامل شروع به جرم، جرم عقیم و جرم محال می‌شوند. درحقوق کیفری ایران مصادیق جرم ناقص را شروع به جرم ،جرم عقیم، و جرم محال تشکیل می دهد. در نظام حقوقی کامن لا،افزون بر موارد مذکور ، تحریک و تبانی نیز از جمله جرایم ناتمام محسوب می شوند در این جرایم با وجود آنکه مرتکب قصد انجام جرم را دارد و در عملیات اجرایی آن نیز رسوخ می نماید جرم مورد نظر وی تحقق نمی یابد، هر یک از مصادیق جرایم مذکور دارای ویژگی های وآثار خود می باشد.

کلیدواژه‌ها

ماهنامه جامعه شناسی سیاسی ایران
دوره 5، شماره 9
آذر 1401
صفحه 775-786

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار