زمینه و هدف: تعارض در سازمان‌های دولتی و غیر دولتی امری رایج است که مستلزم مدیریت صحیح آن است. در همین راستا، هدف پژوهش حاضر، طراحی و آزمون مدل مدیریت تعارض برای مدیران دانشگاه‌ها بود. روش: روش پژوهش حاضر آمیختۀ اکتشافی(کیفی- کمی) و از نظر هدف نیز پژوهشی کاربردی بود. در بخش کیفی مشارکت کنندگان 15 خبره بودند که به صورت هدفمند برای شرکت در پانل دلفی انتخاب شدند. جامعه آماری در بخش کمّی نیز شامل کارکنان دانشگاه علوم پزشکی استان لرستان 590 نفر در سال 1399 بودند که بر اساس فرمول کوکران 232 نفر به عنوان حجم نمونه تعیین و به شیوۀ نموه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه‌ای بود که حاصل یافته‌های بخش کیفی بود. اعتبار پرسشنامه با روایی صوری و پایایی آن نیز با آلفای کرونباخ (81/0) بدست آمد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها نیز از آمارهای توصیفی با نرم‌افزار Spss و استنباطی مدل‌سازی معادلات ساختاری با نرم‌افزار Amos استفاده شد. یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد مدیریت تعارض دارای 9 مؤلفه و 72 شاخص است که به ترتیب اهمیت، مقدار ضریب مسیر مدیریت تعارض با نرمش و سازش (82/0)، همکاری (79/0)، رویارویی(78/0)، تغییر در روابط (77/0)، اجتناب (76/0)، تطبیق‌پذیری (75/0)، کنترل (74/0)، مذاکره (72/0) و نظام پیشنهادات (71/0) در سطح اطمینان 95 درصد مثبت و معنادار است. نتیجه‌گیری: مؤلفه‌های شناسایی شده مدیریت تعارض، می‌توانند الگویی مناسب برای توانمندسازی مدیران در مواجه با تعارض باشند و توجه بیشتر به مؤلفه‌های سازش، همکاری و رویارویی می‌تواند وضعیت بهتری برای محیط کاری فراهم کند.
)