چکیده نهی ارشادی و مسائل پیرامونی آن به دست دانشمندان اصول فقه طرح شده است و آنان در باب نشانهها و مصادیق این موضوع، مباحثی را بیان داشتهاند. نوشتار حاضر که به روش تحلیلی- توصیفی به نگارش درآمده، با بیان ماهیت نواهی ارشادی، مباحث خود را بر اساس دو فرضیه سامان داده است؛ نخست اینکه، معیارهای شناخت نواهی ارشادی از دیگر نواهی متفاوت است و دیگر اینکه نهی ارشادی دارای آثاری از جمله، ثبوت حکم شرعی، فساد عمل و کشف از حکم وضعی است. رهاورد این پژوهش این است که معیار نواهی ارشادی، رعایت مصلحت مکلف و جلوگیری از قرار گرفتن وی در مفسدۀ دنیوی و ضررهای عملی است که از آن منع شده است و به همین دلیل هم ارتکاب آن، عقاب اخروی ندارد. به علاوه، اثر نهی ارشادی، خواه ارشاد به جزئیت، شرطیت و یا مانعیت باشد و خواه متعلق آن، عبادات یا معاملات باشد، فساد است. کلیدواژهها: نهی، ارشاد، مصلحت، فساد، فقه امامیه
محمدیان کبریا, علی, & نوذری فردوسیه, محمد. (1401). بازاندیشی معیارهای شناخت نواهی ارشادی و آثار آن در فقه و جامعه اسلامی. ماهنامه جامعه شناسی سیاسی ایران, 5(10), 1129-1145. doi: 10.30510/psi.2022.323711.2962
MLA
علی محمدیان کبریا; محمد نوذری فردوسیه. "بازاندیشی معیارهای شناخت نواهی ارشادی و آثار آن در فقه و جامعه اسلامی". ماهنامه جامعه شناسی سیاسی ایران, 5, 10, 1401, 1129-1145. doi: 10.30510/psi.2022.323711.2962
HARVARD
محمدیان کبریا, علی, نوذری فردوسیه, محمد. (1401). 'بازاندیشی معیارهای شناخت نواهی ارشادی و آثار آن در فقه و جامعه اسلامی', ماهنامه جامعه شناسی سیاسی ایران, 5(10), pp. 1129-1145. doi: 10.30510/psi.2022.323711.2962
VANCOUVER
محمدیان کبریا, علی, نوذری فردوسیه, محمد. بازاندیشی معیارهای شناخت نواهی ارشادی و آثار آن در فقه و جامعه اسلامی. ماهنامه جامعه شناسی سیاسی ایران, 1401; 5(10): 1129-1145. doi: 10.30510/psi.2022.323711.2962