مقایسه مبانی اقتدارگرایی در مصر و عراق

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 گروه علوم سیاسی، واحد قم، دانشگاه آزاد اسلامی، قم، ایران

2 استادیار گروه علوم سیاسی، واحد قم، دانشگاه آزاد اسلامی، قم، ایران

3 دانشیار گروه علوم سیاسی، واحد قم، دانشگاه آزاد اسلامی، قم، ایران

10.30510/psi.2022.323302.2924

چکیده

با شکل گیری تحولاتی که در سال 2003 در عراق شکل گرفت و منجر به سرنگونی حزب بعث و همچنین تحولات سال 2011 مصر که زمینه ساز شکل گیری انقلاب در این کشور شد، مفهوم اقتدارگرایی اهمیت خود را بیش از پیش در تحولات این کشورها نشان داد. سوال اصلی پژوهش حاضر این گونه مطرح شده است که مهمترین وجوه افتراق اقتدارگرایی در عراق و مصر پس از تغییر نظام های سیاسی در این دو کشور کدامند؟ در پاسخ این فرضیه مطرح شده است که اگرچه برخلاف مصر، عراق از موفقیت نسبی بیشتری در کم کردن نقش نظامیان در ساختار نظام سیاسی جدید و تقویت مشارکت عمومی در سیاست این کشور در جهت گذار به دمکراسی برخوردار بوده است، لیکن مصر پس از تغییر نظام‌سیاسی در آن کشور از ثبات سیاسی بیشتری برخوردار بوده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که در ساختار سیاسی مصر، نظامیان همواره به عنوان یکی از ارکان اصلی شناخته می شوند. با وقوع تحولاتی که منجر به انقلاب در این کشور شد، نظامیان کماکان در این کشور نقش مهمی را در اداره امور برعهده دارند. در سوی دیگر، عراق توانسته است تا حدود زیادی از نقش و نفوذ نظامیان در ساختار سیاسی این کشور بکاهد. نوع روش پژوهش توصیفی – تحلیلی و بر مبنای مطالعات کتابخانه ای می باشد.

کلیدواژه‌ها

ماهنامه جامعه شناسی سیاسی ایران
دوره 5، شماره 11
بهمن 1401
صفحه 916-930

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار