دادرسی الکترونیکی به تبع تغییر و تحولات تکنولوژی و علوم رایانه‌ای، در ایران و حقوق کشورهای اتحادیه اروپا مورد استفاده قرار گرفته و رفته رفته به متن قوانین نیز نفوذ کرده و دارای چهارچوب مدون و تقنینی شده است. در روند دادرسی الکترونیکی نیز بحث ادله اثبات دعوا و استناد به ادله الکترونیکی از جمله مباحث چالشی بوده است که در این پژوهش که به روش توصیفی – تحلیلی تهیه و تنظیم شده است به جوانب مختلفی از آن پرداخته شده و درصدد پاسخ به این مسائل بوده است که اساساً ادله سنتی و الکترونیکی در اثبات دعوی چه تاثیری ایفا خواهند کرد و هرکدام چه مزایا و معایبی دارند. نتایج و یافته‌های پژوهش بیانگر این است که هم در حقوق ایران (در قوانینی نظیر قانون تجارت الکترونیکی یا آیین‌نامه جمع‌آوری و استناد پذیری ادله الکترونیک) و هم در حقوق کشورهای اتحادیه اروپا (نظیر فرانسه و انگلستان) به این موضوع توجه شده و امروزه ادله اثبات الکترونیکی نظیر سند الکترونیکی، امضای الکترونیکی، اقرار یا شهادت الکترونیکی و غیره در دادرسی الکترونیکی تاثیر بسزایی داشته، زیرا همانند ادله سنتی در فرایند دادرسی موثر بوده، سبب تسهیل کشف حقیقت شده و مزایای بی‌شماری از جمله حفظ نسخه اصلی و ضعیف بودن احتمال نابودی آنها و البته امکان بازیابی و غیره دارد و در کنار ادله سنتی و یا حتی به طور مستقل می‌تواند در فرایند دادرسی تاثیر بسزایی بگذارد. نحوه جمع‌آوری و البته استناد به داده‌ها نیز از همان
)