رونق تمدن اسلامی،رشد علوم و فنون و ضرورت حفظ و استمرار اندوختههای علمی، نگاه مسلمانان را به تألیف کتب معطوف کرد وجمعآوری و نگهداری از کتب، ساخت کتابخانهها را با خود آورد. در ایران دورهاسلامی سنت کتابداری و ساخت کتابخانهها بهعنوان مسالهای برخوردار از پیشینه لازم، با تشکیل حکومتهای مستقل ونیمه مستقل محلی سیرمشخصی به خود گرفت. در این جهت امارت سامانیان درحکم حکومتی که متناسب، مقتضیات نوظهور و البته گرایشهای عقیدتی خاص خود به سنت ایرانی-اسلامی توجه داشتند، در زمینه ساخت و اهتمام به کتابخانهها سعی بلیغی کردند. پرسش اصلی تحقیق این است که: رونق فکری- فرهنگی، امرا، وزرا ودانشمندان در ساخت وتداوم کتابخانههای دوران سامانی چه تأثیری داشتهاست؟ دستاورد تحقیق حاکی از این است که امارت سامانی، با بهرهگیری از سنن علمی وفرهنگی حاصل از نوزایی تمدن اسلامی درقرن 4ه.ق وکارآمدی امیران، وزیران مقتدر ودانشمندان که مدارای اعتقادی را در دستورکارداشتند و همینطور اهتمام به سنن فرهنگی ایرانی که به کتاب وکتابخانه اهمیت میداد، دوره پررونقی را در سنت کتابخانهداری رقم زدند که بهعنوان الگویی پایدار درتاریخ میانه ایران متمایز بود