1
گروه حقوق خصوصی، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران.
2
استادیار، گروه حقوق، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران.
10.30510/psi.2022.321500.2858
چکیده
موضوع حریم خصوصی افراد از موضوع‌های جدید و روزآمد در نظام حقوق بشر است. علی رغم اینکه این حق، ریشه در حقوق بشر داشته و دارای مبنای عقلی است، اما در تعالیم اسلامی، قوانین داخلی ایران و اسناد و معاهدات بین المللی مورد تأکید قرار گرفته است. باید توجه داشت که همسران در کنار زندگی زناشویی مشترک، فضای ذهنی خصوصی هم دارند و هر کدام دارای حریم خصوصی اقتصادی، اطلاعاتی، ارتباطی، جسمانی، شخصیتی و جنسی و روانی هستند.آن‌ها می‌توانند این فضای خصوصی را با هم به اشتراک بگذارند یا نگذارند. با وقوع عقد ازدواج، رابطه زوجیت و حقوق و تکالیف زوجین نسبت به یکدیگر مستقر می‌شود، که ممکن است در آغاز و یا در ادامه زندگی مشترک، بین این حقوق و تکالیف در مقام عمل و اجرا تزاحمی صورت گیرد. با توجه به قاعده فقهی لاضرر، اصل عدم ولایت بر دیگری، اصل منع سوء استفاده از حق، اصل اباحه و آزادی اراده و اصل استقلال دارایی زوجین به نظر می‌رسد، اختیار ریاست مرد بر خانواده تا جایی قابلیت اعمال دارد که از حدود مصالح خانوادگی و حقوق اساسی زوجه از جمله حریم خصوصی، تجاوز نکند و با توجه به این مبانی و اصول حقوقی، لازم است مفهوم مدرن و جدیدی از تمکین ارائه گردد.
)