تعارضات فقهی ابن تیمیه با مذاهب اسلامی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری، علوم سیاسی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران

2 دانشیار گروه علوم سیاسی،دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز،تبریز ،ایران

3 استادیار گروه علوم سیاسی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی،تبریز، ایران

4 استادیار،گروه علوم سیاسی ،واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی،تبریز ،ایران

5 استاد یار علوم سیاسی، پژوهشگاه علوم انتظامی، تهران ،ایران

10.30510/psi.2022.346215.3576

چکیده

ابن تیمیه از تأثیرگذارترین علمای اهل سنت است که دامنه تأثیر افکار او در جهان امروز کاملاً مشهود است.جریان های سلفی او را شیخ الاسلام نامیده اند و جریان وهابیت او را در قله عصمت تقدیس می نماید.وی ضمن برخورداری از هوش و حافظه قوی، تألیفات فراوانی را رقم زده و در مرقومات خود عقایدی بر خلاف اجماع مذاهب اسلامی ابراز نموده است. ریشه افکار و اعتقادات ابن تیمیه به نظرات ابن حنبل و بزرگان اهل حدیث بر می گردد. در بررسی آثار و در تحلیل مبانی فقهی ابن تیمیه به وضوح به انحرف کشیدن اصول اساسی اسلام از سوی وی پدیدار می گردد.باید خاطر نشان ساخت که تعارضات فکری ناشی از همین انحرافات، زمینه لازم تناقضات و اختلافات با سایر مذاهب اسلامی را پایه ریزی کرد. افکار انحرافی ابن تیمیه همچنین تأثیر زیادی در ایجاد تفرقه بین مسلمانان و زمینه سازی برای شکل گیری وهابیت داشت.او از جمله نادر علمائی بود که افکار و دیدگاههائی را مطرح کرد که مبنای محکم دینی و قرآنی نداشت، لذا در زمان خود با مخالفت آشکار و صریح اکثریت علمای سایر مذاهب اسلامی مواجه شد و حتی بعضی از علما حکم تکفیر و خروج از دین او را صادر کرده اند تا جائی که مدتی را به خاطر همین افکارش به دستور حکومت وقت زندانی شد.از جمله کسانی که فقط در زمان خودش از او حمایت کرد شاگردش ابن قیم بود که بعد از درگذشت او نیز نسبت به تنظیم تألیفات استادش تلاش زیادی انجام داد.

کلیدواژه‌ها