نقش فساد در شکنندگی دولت در ایران (مورد مطالعه: دولت‌های‌ نهم و دهم)

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری علوم سیاسی، گروه علوم سیاسی، دانشکده حقوق، الهیات و علوم سیاسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران،

2 استاد گروه علوم سیاسی، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه تهران

3 استادیار گروه علوم سیاسی، دانشکده حقوق، الهیات و علوم سیاسی، واحد علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی،تهران، ایران.

10.30510/psi.2022.338226.3367

چکیده

فساد یکی از مهم‌ترین عوامل آسیب پذیری کشورهاست که بر دوام و قوام دولت، کیفیت و چگونگی حکومت‌ و حکمرانی آنها به شدت تاثیر می‌گذارد. آنگاه که فساد در دولت گسترش یابد، مناسبات حکومت و جامعه یا دولت و ملت متزلزل می گردد، مشروعیت دولت تضعیف و مقبولیت آن در میان شهروندانش کاهش می‌یابد. فساد در سطوح خرد و کلان اتفاق می‌افتد. اولی بر سطوح بالای حکومتی و رهبران در جهت فرسایش حکمرانی خوب، حاکمیت قانون و ثبات اقتصادی و نیز وضعیت کلی دولت اثر می‌گذارد و زمینه‌ساز شکنندگی دولت می‌شود، حال آنکه دومی، به پرداخت رشوه در مبادلات برای کسب خدمات بهتر، کسب مزایا یا استخدام دوستان در مشاغل قابل اعتماد مربوط می‌شود. هدف از این جستار، شناخت عوامل ایجاد شکنندگی دولت و فهم مهم‌ترین زمینه‌های فعال در حوزه‌ی فسادآوری در کشور و بررسی و ریشه یابی دلایل افزایش فساد در ایران در دولت‌های نهم و دهم بوده و اینکه آیا شرایط و شاخصه های یک دولت شکننده در ایران قابل مشاهده است و در صورت تایید، شکنندگی دولت چقدر از این موضوع تاثیر پذیرفته است. در نگارش مقاله از روش توصیفی-تحلیلی استفاده شده و فرضیه مقاله بر آن است که افزایش فساد در دوره های مورد مطالعه؛ باعث تشدید وضعیت شکنندگی دولت گردیده است

کلیدواژه‌ها