تبیین مولفه های فضای معماری در سینمای کیارستمی با رویکرد پدیدارشناسانه به فیلم‌های سه‌گانه کوکر

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری معماری، دانشکده هنر و معماری، واحد تهران غرب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.

2 استادیار، گروه معماری، دانشکده هنر و معماری، واحد تهران غرب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.

3 استادیار، گروه معماری، دانشکده هنر و معماری، واحد ابهر، دانشگاه آزاد اسلامی، ابهر، ایران.

4 استاد، گروه معماری، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.

چکیده

معماری و سینما جدا از وجهه‌ی کارکردی خود که به ایجاد فضا می پردازند، در فرآیند درک فضا، هر دو اصول مشترکی را در بر می گیرند که به وسیله معماران و کارگردانان درهم آمیخته شده اند. هدف پژوهش پیش رو شناخت و تحلیل فیلم‌های سه‌گانه کوکر در سینمای کیارستمی با رویکرد پدیدارشناسانه است. برای این منظور در قالب روش موردپژوهی و با رویکردی تحلیلی و پدیدارشناسانه به فضا نخست برپایه مطالعات نظری به بررسی رویکرد پدیدارشناسانه به فضا در سینما پرداخته شده است، سپس با بهره گیری از روش پدیدارشناسی تفسیری مرلوپونتی و مدل سوبچاک، نقش فضا و امکان استفاده از تعامل معماری با سینما در آثار کیارستمی بازخوانی شده و در گام پایانی با بهره گیری از این رویکرد به ارائه مدلی از رابطه سیر تکامل فضای معماری و سینما پرداخته شده است. نتایج نشان می دهند معماری و سینما می توانند واسطه هایی برای عرضه‌ی معنا باشند، که این معنا می تواند بین عرصه ها و رسانه های مختلف مشترک باشد. در واقع معماری و سینما متشکل از عناصر اساسی مشترکی همانند صحنه، فضا، نور، حرکت و دید می باشند. مجموعه این عناصر با هم کاراکتر سینمای کیارستمی را تعریف میکنند، چیزی که درواقع ماهیت سینمای او محسوب میشود. سینمای کیارستمی یک پدیدۀ کلی و کیفی است که نمیتوان آن را به هیچ ً یک از خصوصیات آن مثال ارتباطات عادی انسانی بدون ازدستدادن طبیعت واقعی آن کاهش داد.

کلیدواژه‌ها

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار