مقاله حاضر باهدف بررسی انتخابات الکترونیک و گسترش مردم‌سالاری، صورت گرفته است. سوالی که موجب شکل‌گیری پژوهش حاضر شد، این است که چه نسبتی میان وجود زیرساخت‌های لازم برای انتخابات الکترونیک و رشد مردم‌سالاری دیجیتال در ایران، وجود دارد؟ در نهایت، پژوهشگر با ذکر یک فرضیه کار خود را اغاز کرد. فرضیه مطرح‌شده در این پژوهش این است که وجود زیرساخت‌های لازم برای برگزاری انتخابات الکترونیک، عرصه را برای رشد مردم‌سالاری دیجیتال بازخواهد کرد. در این پژوهش از روش کتابخانه‌ای برای جمع‌آوری داده‌ها و از روش تفسیری از نوع کیفی برای تجزیه و تحلیل اطلاعات، استفاده شد. نتایج نشان داد هرچند در پرتو چارچوب نظری نهادگرایانه دولت الکترونیک و انتخابات الکترونیکی که یکی از شاخه های مهم تحقق دولت الکترونیک است، نقش اقتدارآمیز دولت ایران کمرنگ شده است اما دولت علاقه‌مند است که این شیوه از انتخابات را در کشور گسترش دهد. نمونه این امر را می‌توان در انتخابات دانشجویی مشاهده کرد که در دانشگاه‌ها در حال اجرا است.
آذرباد, بابک, & حق شناس, محمدجواد. (1399). از انتخابات الکترونیکی تا مردم‌سالاری دیجیتال (با تاکید بر ایران). ماهنامه جامعه شناسی سیاسی ایران, 3(4), -. doi: 10.30510/psi.2021.263488.1407
MLA
بابک آذرباد; محمدجواد حق شناس. "از انتخابات الکترونیکی تا مردم‌سالاری دیجیتال (با تاکید بر ایران)". ماهنامه جامعه شناسی سیاسی ایران, 3, 4, 1399, -. doi: 10.30510/psi.2021.263488.1407
HARVARD
آذرباد, بابک, حق شناس, محمدجواد. (1399). 'از انتخابات الکترونیکی تا مردم‌سالاری دیجیتال (با تاکید بر ایران)', ماهنامه جامعه شناسی سیاسی ایران, 3(4), pp. -. doi: 10.30510/psi.2021.263488.1407
VANCOUVER
آذرباد, بابک, حق شناس, محمدجواد. از انتخابات الکترونیکی تا مردم‌سالاری دیجیتال (با تاکید بر ایران). ماهنامه جامعه شناسی سیاسی ایران, 1399; 3(4): -. doi: 10.30510/psi.2021.263488.1407
)