مصادیق مصادره اموال در حقوق موضوعه‌ ایران

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری تخصصی فقه و مبانی حقوق اسلامی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بیرجند، بیرجند، ایران

2 استادیار گروه فقه ومبانی حقوق اسلامی، دانشگاه آزاد اسلامی بیرجند، بیرجند، ایران

3 استادیار گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بیرجند، بیرجند، ایران

چکیده

مصادره اموال به معنای ضبط تمام یا بخشی از اموال متهم به نفع دولت است. به علت شیوع برخی اعمال خاص و تخلفات در جامعه، مقنن از ضمانت اجرایی با عنوان ملی کردن و مصادره اموال برای تنبیه و مجازات اشخاص مربوطه استفاده نموده است. بنابراین یکی از مهم‌ترین اقداماتی که درباره اموال مرتبط با جرم باید انجام شود ضبط این اموال است که معمولا به منظور مصادره اموال مذکور انجام می‌شود و همچنین بیان اهداف ضبط و مصادره اموال و نیز مبانی شرعی و قانونی آن مورد بررسی قرار گیرد. در نتیجه مالکیت فقط در حالتی که از راه مشروع به وجود آید، محترم می‌باشد. بر این اساس، در این پژوهش سعی شده است که به این سئوال اصلی تحقیق این است که مصادیق مصادره اموال در حقوق ایران چیست؟ پاسخ مناسب داده شود. با توجه به ماهیت موضوع، پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و به لحاظ گردآوری اطلاعات به روش اسنادی و از طریق مطالعه قوانین و منابع معتبر انجام شده و اطلاعات به دست آمده به صورت توصیفی- تحلیلی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. یافته‌ها و نتایج نشان داد که مصادره اموال محکوم علیه توسط دولت به یکی از روش‌های قانونی که مبنای آن قوانین کشور (اصل 49 قانون اساسی) و آیات و روایات می‌باشد. مصادیق مصادره اموال در حقوق عبارتند از:‌ اموال ناشی از ربا، غصب، رشوه، اختلاس، سرقت، قمار، سوء استفاده از موقوفات، سوء استفاده از مقاطعه‌کاری و معاملات دولتی می‌باشد.

کلیدواژه‌ها