بررسی وشناخت مفهوم( اخلاق دوستی) از نظر ارسطو و غزالی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دکتری تخصصی فلسفه تعلیم وتربیت،دانشگاه فرهنگیان،امام جعفر صادق (ع)بهبهان.ایران.(نویسنده مسئول)

2 کارشناس ارشد مدیریت آموزشی ، واحد بهبهان، دانشگاه آزاد اسلامی ، بهبهان،ایران

3 کارشناس ارشدعلوم تربیتی ،مدرس دانشگاه فرهنگیان امام جعفرصادق (ع)، بهبهان،ایران

4 کارشناس ارشد مدیریت آموزشی ،دبیر رسمی آموزش وپرورش،بهبهان ، ایران

چکیده

تبیین مفهوم زیبای اخلاق دوستی ،مقوله ای است فردی و اجتماعی که نه فرد و نه دولت هیچ یک نمی توانند بدون آن به زندگی ادامه دهند.این مهم در مرتبه ای حتی بالاتر از عدالت قرار می گیرد .در عالم اسلام نیز غزالی در برخی از آثار خود در بحث از فضایل اخلاق دوستی به‌گونه‌ای سخن گفته که نشان‌دهنده اثرپذیری او از اخلاق یونانی ارسطویی است و از این سو در پاره‌ای از آثار خود همچون تهافت الفلاسفه نیز به‌شدت به فلسفه یونانی تاخته است. روش تحقیق به صورت توصیفی - تحلیلی است. هدف این نوشتارآنست که به مفهوم اخلاق دوستی ،بااستفاده از آثار دو فیلسوف بزرگ ارسطو وغزالی،پرداخته شود.یافته های پژوهش نشان می دهدکه مفهوم اخلاق دوستی ارسطو، غیر مبتنی بر دین است، وآنرا مطابق و هماهنگ با جامعه عصر خود تدوین کرده است.وغزالی مولفه های دینی مانند لزوم تمسک به توفیق و امداد الهی در رعایت اعتدال و حد وسط راجهت اخلاق دوستی بیان می کند.

کلیدواژه‌ها

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار