بررسی و تبیین میزان مشارکت شهروندان در انتخابات با تأکید بر سیاست تبلیغاتی احزاب و نامزدها

در مشارکت سیاسی مسئله این است که چه عواملی مردم را به شرکت در انتخابات برمی‌انگیزند اما در بحث رفتارشناختی مشارکت سیاسی شهروندان پرسش اصلی این است که چه عاملی باعث می‌شودرأی‌دهندگان به این تصمیم برسند که به حزب یا شخص خاص رأی دهند. در حقیقت رفتار انتخاباتی یکی از کنش‌های سیاسی مردم است که به‌عنوان شاخصی جهت تعیین میزان مشارکت سیاسی آن‌ها در نظام اجتماعی مطرح است. این پژوهش در دستۀ پژوهش‌های توصیفی-تحلیلی قرار می‌گیرد و به‌صورت کمی، به شیوۀ پیمایشی و با ابزار پرسشنامۀ محقق ساخته انجام‌گرفته است.جامعۀ آماری آن، شهروندان کرج بودند که به سن قانونی رأی‌دهی در انتخابات رسیده‌اند.روش نمونه‌گیری،روش خوشه‌ای چند‌مرحله‌ای بود.در این روش،ابتدا از بین خوشه‌های جمعیت مطالعه شده به‌صورت تصادفی نمونه انتخاب و سپس از بین افراد هر خوشه نیز به‌صورت تصادفی تعدادی انتخاب می‌شود. حجم نمونه نیز بر اساس فرمول«کوکران»تعداد384 نفر تعیین و درنهایت، تعداد 354 نمونه بررسی و تحلیل شد. یافته‌ها نشان می‌دهد در تحقیقات انجام‌گرفته، تأثیر سیاست‌های تبلیغاتی رسانه‌ای چاپی و دیجیتال مورد تائید قرار گرفت اما اثر متقابل آن‌ها بر افراد رد شد. همچنین، تأثیر معنادار تعلق‌خاطر حزبی بر تعیین سیاست‌های تبلیغاتی رسانه‌ها مؤثر به دست آمد اما اثربخشی شیوه‌های تبلیغاتی به کار گرفته‌شده به‌وسیله احزاب رد شد.در انتها نیز اثر جایگاه اجتماعی نامزدمورد تائید قرا گرفت.باتوجه به موارد بیان‌شده وباتوجه به بهره‌مندی از رسانه‌های مختلف توسط احزاب،گروه‌ها و نامزدها، در چنین جوامعی،استفاده از شیوه‌های مناسب تبلیغاتی رسانه‌های مختلف که به‌وسیله احزاب مورداستفاده قرار می‌گیردوهمچنین حضور نامزدهای معتبرمی‌تواند هم در مشارکت سیاسی و هم درجلب نظررأی‌دهندگان تأثیرمناسبی داشته باشد.