معیارهای اکوتروریسم در حفاظت از میرات مشترک بشریت با تاکید بر اسناد بین المللی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 گروه حقوق محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

2 دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

3 گروه روابط بین الملل، دانشکده حقوق، الهیات و علوم سیاسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

چکیده

مسئله محیط زیست به عنوان میراث مشترک بشریت، در دنیای کنونی دارای ابعاد بین المللی بوده و شایسته است که به عنوان یکی از مسائل پراهمیت بین المللی در نظر گرفته شود و نسبت به پیش بینی سازوکارهای مقابله با تروریست محیط زیست در توافقنامه های بین المللی و یا تاسیس دیوان بین المللی محیط زیست اقدام گردد. در این پژوهش با توجه به مقررات و قواعد حقوقی موجود در خصوص جرم تروریسم زیست محیطی در حقوق بین الملل، به تحلیل، بررسی و تدوین معیارهای اکوتروریسم در پرتو حقوق بین الملل محیط زیست به منظور حفاظت از میراث مشترک بشریت می پردازیم. تخریب محیط زیست یا تهدید آن را می توان «تروریسم» نامید که: الف) عمل یا تهدید، قوانین ملی ویا بین المللی حاکم بر اخلال در محیط زیست در زمان صلح یا زمان جنگ را نقض کند؛ و ب) عمل یا تهدید ویژگی‌های اساسی تروریسم را داشته باشد. یعنی عمل یا تهدید به خشونت، دارای اهداف خاصی است و خشونت هدفی نمادین است. یک عمل تخریب محیط زیست را تنها زمانی می‌توان «تروریسم زیست‌محیطی» نامید که دو معیار اخیر رعایت شود، و زمانی که محیط‌زیست توسط مرتکب به‌عنوان نماد معتبری استفاده شود که باعث ایجاد ترس در جمعیت بزرگ‌تر نسبت به پیامدهای زیست‌محیطی این عمل شود.

کلیدواژه‌ها