The Analysing The methodology of political- economical systems by emphasizing to Iran

Document Type : Original Article

Authors

tarbiat modares university

Abstract

This paper has tried to examine the well-known systems in political economy by examining the relation between idea and material. These systems are liberalism or free market economy, socialism or planned economy and combined economy. And finally the methodology of Iran’s political-economy system is analyzed. The question is what the most suitable methodology to analyze these systems is. We assume that in a free market economy, idea is prior to material but in the socialist economy, it is vice versa  and everything is considered materialist. However, in both of these systems, because of separation between subject and object (dualism), the methodology of these political-economy systems is  pluralistic  and based on external critique. In contrast, in a combined economy which is  based on the perspective of human resource development and the welfare state, there is  a kind of transcendental and permanent methodology. The methodology of this paper is based on Michael Wallzer's methodology, which tries to create balance and interaction between the subject and the object in the economy-political systems based on existing facts.

Keywords

References

استوکر، جری و مارش، دیوید (1395). روش و نظریه در سیاست، ترجمة حاجی‌یوسفی، تهران: انتشارات پژوهشکده مطالعات راهبردی.
استلی‌پرس، اولیور و بولک، آلن (1378). فرهنگ اندیشه نو، گروه مترجمان، تهران: انتشارات مازیار.
ایسینگ، اتمار (1374). تاریخ اندیشه‌ها و عقاید اقتصادی، ترجمة هادی صمدی، تهران: انتشارات دانشگاه تربیت مدرس، مؤسسه تحقیقات اقتصادی.
چیلکوت، رونالد (1378). نظریه‌های سیاست مقایسه‌ای، ترجمة وحید بزرگی، چاپ دوم، تهران: نشر رسا.
حقیقت، سید صادق (1385). روش‌شناسی علوم سیاسی، قم: انتشارات دانشگاه مفید.
دیرکس، هانس (1384). انسان‌شناسی فلسفی، ترجمة محمدرضا بهشتی، چاپ دوم، تهران: انتشارات هرمس.
قنادان، محمود (1389). کلیات علم اقتصاد، چاپ دوم، تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
کاپو، جیمز ای و راسو، دیوید پی لوین (1387). نظریه‌های اقتصاد سیاسی، ترجمة محمود عبدالله‌زاده، تهران: نشر ثالث.
گاندی، لیلا (1388). پسااستعمارگرایی، ترجمة مریم عالم‌زاده و همایون کاکاسلطانی، تهران: پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی.
استوکر، جری و مارش، دیوید (1395). روش و نظریه در سیاست، ترجمة حاجی‌یوسفی، تهران: انتشارات پژوهشکده مطالعات راهبردی.
محمدپور، احمد (1392). روش تحقیق کیفی ضد روش؛ جلد اول:  منطق و طرح در روش‌شناسی کیفی، تهران: نشر جامعه‌شناسان.
والزر، مایکل (1388). حوزه‌های عدالت، ترجمة صالح نجفی، تهران: نشر ثالث.
وینسنت، اندرو (1392). ایدئولوژی‌های مدرن سیاسی، ترجمه مرتضی ثاقب‌فر، تهران: نشر ققنوس.
های، کالین (1385). درآمدی انتقادی بر تحلیل سیاسی، ترجمه احمد گل‌محمدی، چاپ اول، تهران: نشر نی.
هایدگر، مارتین (1389). هستی و زمان، ترجمة عبدالکریم رشیدیان، تهران: نشر نی.
هگل، فریدریش (1397). پدیدارشناسی روح، ترجمة باقر پرهام، تهران، نشر کندوکاو.
 
Barker, Ernest (TR.) (1952). The Politics of Aristotle, Oxford clander press.
http:/plato.stanford.edu/entres/epistemology
http:/plato.stanford.edu/entries/Descartes-ontological
Walzer, Micheal )1983(. Sphere Of  Justice , A Defence of Pluralism and Equality, New York, Basic Books.
Walzer, Micheal (1988). The Company of Critics Social Criticism and Political Commitment in the Twentieth Century, New York: Basic Books.
www.sunpress.edu, peirce’s pragmatic: the foundation for bpluralism, -chales-peirces-pragmatic-aspx.
http://www.merriam-webster.com
www.sunypress.edu, Charles pierce’s pragmatic pluralism, meaning as habit, sandrab. Rosenthal.
Political Sociology of Iran
Volume 1, Issue 3 - Serial Number 3
December 2018
Pages 5-30

Files

Share

How to cite

Statistics