Pathology of the Macro Policy-Making of Islamic Republic of Iran with Linguistic Territoriality in The Persian Speaking Countries of the Region

Document Type : Original Article

Authors

Kharazmi University

Abstract

The Islamic Republic of Iran as a government emerged from the Islamic Revolution, has its own priorities based on semantic structure and special interests, and over the past four decades, it has pursued policies in its surrounding environment, which can now be evaluated. Accordingly, In the present article, this hypothesis was examined that “Persian language as one of the main components of Iranian identity is in the subset of the global Shiite discourse of the Islamic Republic of Iran and has the capacity to act as a complement to this discourse, and due to its historical depth, expand the territory of the Islamic Republic of Iran beyond the current borders”. The data required for the research were collected by library method and in the sphere of constructivist theory, the methodology has an interpretive nature. The findings of the study indicate that the Islamic Republic of Iran faces challenges such as the complex geopolitical rivalries of other actors and the Persian-Pashtun language challenge in Afghanistan and the separation of Tajik-speaking Persians; for Linguistic realm building in Afghanistan and Tajikistan. However, it has advantages such as the deep background and cultural influence of the Persian language in the peripheral regions of Iran that has served as a vehicle for the development of religious thought in this region, It presents opportunities for the Islamic Republic of Iran by emphasizing on cultural, linguistic, historical and religious commonalities, which can lead to greater cooperation and convergence of Persian-speaking territories.

Keywords


  1. ابوالحسن شیرازی، حبیب اله (1397). «روابط خارجی جمهوری اسلامی ایران و تاجیکستان؛ بسترهای همگرایی و زمینه‌های واگرایی»، فصلنامۀ مطالعات روابط بین‌الملل، دورۀ 11 (شمارۀ 42)، صص 40-9.
  2. افضلی، رسول، مرجان بدیعی ازنداهی، یاشار ذکی و وحید کیانی (1393). «قلمروسازی گفتمانی در ژئوپلیتیک»، فصلنامۀ سیاست جهانی، دورۀ 3 (شمارۀ 4)، صص 55-29.
  3. افضلی، رسول، مرجان بدیعی ازنداهی، یاشار ذکی و وحید کیانی (1394). «عناصر و مؤلفه‌های قلمروسازی گفتمانی در ژئوپلیتیک انتقادی»، فصلنامۀ پژوهش‌های جغرافیای انسانی، دورۀ 47 (شمارۀ 3)، صص 588-577.
  4. انوشه، حسن (1378). دانشنامه‌ ادب فارسی: ادب فارسی در افغانستان، تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، سازمان چاپ و انتشارات.
  5. ایرنا (1395). «زبان در سرزمین اقوام؛ چالش‌های زبان فارسی در افغانستان»، خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران، قابل بازیابی در: / https://www.irna.ir/news/82086068
  6. حاجیان، خدیجه (1394). «بررسی ظرفیت‌های زبان و ادبیات فارسی در ترویج ارزش‌های انقلاب اسلامی در تاجیکستان و افغانستان»، فصلنامۀ مطالعات فرهنگ - ارتباطات، دورۀ 16 (شمارۀ 31)، صص 38-7.
  7. حافظ نیا، محمدرضا (1395). «جغرافیای سیاسی و قلمروسازی فرهنگی»، قابل بازیابی در:http://hafeznia.ir/files/sokhanrani-sazman-farhang.pdf
  8. رشیدی، مصطفی (1390). «کردارهای جغرافیایی و تبیین سیاست خارجی به‌عنوان کرداری ژئوپلیتیکی»، پایان‌نامه کارشناسی ارشد جغرافیای سیاسی، دانشکده جغرافیا، دانشگاه تهران.
  9. رئیسی، بهروز (1394). «ارتباطات میان فرهنگی در روابط ایران و تاجیکستان (با تأکید بر نظریه سازه‌انگاری)»، فصلنامۀ علوم خبری، دورۀ 4 (شمارۀ 15)، صص 175-141.
  10. سوجا، ادوارد (1387). «نظریه انتقادی اجتماعی تاریخ: جغرافیا: مدرنیته»، مجموعه مقالات مطالعات فرهنگی، ویراستار سایمون دیورینگ، ترجمه نیما ملک محمدی و شهریار وقفی پور، تهران: انتشارات تلخون.
  11. شفیعی کدکنی، محمدرضا (1386). چشیدن طعم وقت؛ از میراث عرفانی ابوسعید ابوالخیر، چاپ سوم، تهران: انتشارات سخن.
  12. عزیزی، حمیدرضا (1393). «قدرت نرم چین در منطقه آسیای مرکزی: رویکردها، ابزارها و اهداف»، فصلنامۀ آسیای مرکزی و قفقاز، دورۀ 20 (شمارۀ 88)، صص 112-87.
  13. قوام،عبدالعلی و ندا محمد (1389). «بحران هویت ملی و شکاف دولت و ملت در عصر جهانی شدن: نقش زبان و مذهب در بحث هویت ملی در تاجیکستان و قزاقستان»، فصلنامۀ مطالعات روابط بین‌الملل، دورۀ 3 (شمارۀ 12)، صص 262-229.
  14. کاظمی، محمدکاظم (1394). «فارسی افغانستان و چالش‌های پیش رو»، خبرگزاری فارس، قابل بازیابی در:
  15. https://af.farsnews.ir/printnews/13940219000169
  16. کاویانی‌راد، مراد (1394). «رویکردی نو در بازتعریف جغرافیای سیاسی»، پژوهش‎های جغرافیای انسانی، دورۀ 47 (شمارۀ 3)، صص 556-543.
  17. متقی، ابراهیم، کاظمی، حجت (1386). «سازه‌انگاری، هویت، زبان و سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران»، فصلنامۀ سیاست، دورۀ 37 (شمارۀ 4)، صص 237-209.
  18. متقی، افشین، قره بیگی، مصیب (1393). «واکاوی گفتمان ژئوپلیتیکی انقلاب اسلامی ایران از نظرگاه نظریة سازه انگاری»، فصلنامۀ متین، دورۀ 16(شمارۀ 64)، صص 151-131.
  19. محمودی، زهرا (1398). «بررسی رابطه سه قدرت بزرگ در پروسه صلح افغانستان»، موسسه مطالعات آسیای مرکزی و افغانستان، قابل بازیابی در:
    http://easterniran.com/fa/doc/report/2012.
  20. میرحیدر، دره (1389). مبانی جغرافیای سیاسی، چ 15، تهران: سمت.
  21. ونت،‌ الکساندر (1384). نظریه اجتماعی سیاست بین‌الملل، ترجمه حمیرا مشیرزاده،‌ تهران: دفتر مطالعات سیاسی و بین‌المللی.
  22. هادیان، ناصر (1382). «سازه‌انگاری: از روابط بین‌الملل تا سیاست خارجی»، فصلنامۀ سیاست خارجی، دورۀ 17 (شمارۀ 4)، صص 949-915.
  23. هدایتی شهیدانی، مهدی، آذین، صدیقه (1396). «رقابت اقتصادی ایالات‌متحده و چین در تاجیکستان»، فصلنامۀ مطالعات آسیای مرکزی و قفقاز، دورۀ 23 (شمارۀ 98)، صص 184-153.
  24. یزدان فام، محمود (1386). «دگرگونی در نظریه‏ها و مفهوم امنیت بین‌المللی»، فصلنامۀ مطالعات راهبردی، دورۀ 10 (شمارۀ 38)، صص 750-725.

لاتین:

  1. Philpott, D. (2001), Revolutions in Sovereignty: How Ideas Shaped Modern International Relations, Princeton, NJ: Princeton University Press.