مفاهیم و مبانی حقوق گردشگری در نظام بین الملل

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری حقوق عمومی واحد یزد، دانشگاه آزاد اسلامی، یزد، ایران

2 استادیار گروه حقوق،واحد یزد، دانشگاه آزاد اسلامی،یزد، ایران.

3 دکتری حقوق عمومی، گروه حقوق دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران

چکیده

گردشگری امری است که در دوران کهن غیر مرسوم بوده است. امروزه گردشگری به یک پدیده و از نمادهای مهم عصر تمدن تبدیل شده است. (لانکوار، 1381: 10) توسعه وسایل حمل و نقل و فشردگی زندگی در دنیای مدرن باعث شد تا انسان ها تمایل بیشتری به گردشگری پیدا کنند. در جهان امروز با همگانی شدن جهانگردی و به وجود آمدن بسترهای مناسب برای سیر و سفر در کشورهای مختلف و تشکیل و تاسیس سازمان جهانی جهانگردی (UNWTO) معنا و مفهوم جهانگردی تغییر یافته و جهانگردان علاوه بر حقوق طبیعی خود، از حقوق جدید و امتیازات ویژه برخوردار شده‌اند. گسترش گردشگری به میزانی بوده است که دولتها و نهادهای بین المللی نمی توانستند نسبت به قوانین آن بی تفاوت باشند.
گردشگری با خود دو نوع حقوق را به همراه آورده است برخی از آنها موضوعاتبا توجه به اینکه حقوق گردشگری، یکی از حوزه‌هایی است که ممکن است محل تعارض و چالش میان حقوق و قوانین داخلی با حقوق و قوانین بین‌المللی بشود، تبیین حقوق گردشگری و جایگاه آن در منابع حقوق داخلی و بین‌‌المللی حائز اهمیت است.

کلیدواژه‌ها