نقش موافقتنامه تسهیل تجارت و پنجره واحد تجاری در تحقق حقوق شهروندی در نظام حقوقی ایران و مالزی (با تاکید بر مالکیت فکری و حریم خصوصی)

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی حقوق

2 استادیار گروه حقوق عمومی واحد چالوس، دانشگاه آزاد اسلامی واحد چالوس، ایران

3 استادیار گروه حقوق بین‌الملل واحد ساری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری، ایران.

چکیده

بهره گیری از موافقتنامه تسهیل تجارت و استقرار پنجره واحد تجارت فرامرزی در گمرک به‌عنوان یکی از بهترین رویکردهای ممکن است که در راستای آن، تجار می‌توانند اطلاعات مرتبط تجاری و یا اسناد مورد نیاز را از طریق درگاه واحد ارائه نموده تا ارتباط طرفین درگیر در حوزه تجارت از طریق این سامانه به‌صورت الکترونیکی برقرار گردد از این منظر مقاله حاضر پس از بسط فضای مفهومی موضوع، به بررسی مسائل گمرکی خواهد پرداخت. مطابق با مستندات موضوعی ارائه شده در این پژوهش، روش تحقیق، توصیفی- تحلیلی و روش گردآوری اطلاعات در این پژوهش، کتابخانه‌ای می‌باشد سوال اصلی مقاله این است که: بهره گیری از موافقتنامه تسهیل تجاری و پنجره واحد تجاری در نظام حقوقی ایران و مالزی چه تاثیراتی بر حقوق شهروندی در پی خواهد داشت؟ در پاسخ به سوال این فرضیه مطرح است که:« تصویب موافقتنامه تسهیل تجارت و پنجره واحد تجاری در نظام حقوقی ایران و مالزی از طریق حمایت از مالکیت فکری و حریم خصوصی می تواند باعث توسعه حقوق شهروندی شده و نقش موثری نیز در جهت کاهش فساد داشته باشد» لذا می توان نتیجه گیری کرد که در اجرای موافقتنامه تسهیل تجارت و ایجاد پنجره واحد؛ این امکان مهیا خواهد شد که با خودکارسازی سیستمی، فعالان اقتصادی اطلاعات لازم را در فر‌م‌های مشخص به یک واحد ارائه و تمامی مجوزها و موارد قانونی مرتبط با فعالیت خودشان را از همان نقطه دریافت نمایند. لذا این امر اقدامی مثبت برای آسان‌سازی امور، افزایش شفافیت و کاهش فساد سیستمی خواهد گردید.

کلیدواژه‌ها

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار