تأثیر رفتار طرف‎های قرارداد در حقوق ایران و اصول اروپایی قراردادها و اسناد بین‌المللی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری رشته حقوق خصوصی محمد قلی زاده، دانشگاه شهر قدس، تهران، ایران

2 استادیار دانشکده حقوق ،دانشکده علوم انسانی دانشگاه آزاد اسلامی( واحد شهر_ قدس)

10.30510/psi.2022.338723.3389

چکیده

اصولاً بعد از طی مراحل انعقاد قرارداد که بعضا می‌تواند بسیار طولانی باشد، مرحله اجرا و ایفای تعهدات متقابل است که در وهله اول از قصد مصرح طرفین که بر اساس اصل آزادی قرادادها حاصل شده و در قالب اسناد قرارداد تجلی می‌یابد، ناشی می‌شود. اگرچه طرفین بنابر اصل آزادی قراردادها، مطالبات خود را در اسناد قرارداد قید می‌نمایند ولی این آزادی‌ها ذیل محدودیت‌های قانونی است. از سویی دیگر، رفتار طرف‌های قرارداد در چگونگی اجرای تعهدات متقابل مندرج در اسناد مکتوب قرارداد بسیار مهم است. بنابراین در حقوق ایران نیز با وجود عدم تصریح، می‌توان پذیرفت با احراز شرایط مزبور، رفتار بعدی طرفین در تفسیر قرارداد قابل استناد است. در قراردادهای تجاری بین المللی با توجه به رفتار قرارداد، تنها آن دسته از مذاکرات مقدماتی را می توان به عنوان اساس و مبنای تفسیر قرارداد پذیرفت که متعلق قصد مشترک رفتار طرفین باشند و یا اینکه مذاکرات مقدماتی که نهایتاً مورد توافق صریح یا ضمنی طرفین واقع نشده و یا عقد بر اساس آن منعقد نگردیده است، به دلیل عدم ارتباط با رفتار نمی تواند اساس و محور تفسیر قرار گیرد. رفتار متعاقب طرفین تنها در صورتی می تواند اساس و محور قرارداد واقع شود که در ارتباط با نحوه اجرای قرارداد و مسائل و موضوعات مرتبط با آن باشد.

کلیدواژه‌ها