بررسی توحید نظری با تأکید بر اسماء و صفات الهی در آیات پایانی سوره حشر

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری الهیات و معارف اسلامی، گرایش علوم قرآن و حدیث، دانشکده الهیات، دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان، همدان، ایران

2 استادیار گروه علوم قرآن و حدیث، دانشکده الهیات، دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان، همدان، ایران

3 استادیار گروه علوم قرآن و حدیث، واحد تویسرکان، دانشگاه آزاد اسلامی، تویسرکان ، ایران.

10.30510/psi.2023.432313.4402

چکیده

به تحقیق؛ قرآن کریم عوامل صعود انسان را تا القای حق روشن کرده است و با بیان اسماء الهی عقول انسان را به حیات و علم و دانایی و قدرت و توانایی پروردگار جلب می‌کند. اسماء و صفات الهی در آخر آیات بیانگر یک حقیقت و اعلام و تذکر برای آگاهی، به صورت بسیط و مرکب بیان گردیده است. همچنین تبیین اسماء و صفات الهی باعث شناخت جمال و جلال الهی می‌شود و کسب معرفت از حقایق اسماء آثار تربیتی در اعتقادات و اخلاقیات فردی و اجتماعی دارد و باعث می‌شود متخلق به این اسماء شده و به والاترین مقصود آفرینش دست یابد و به قرب الهی برسد. بنابراین این پژوهش درصدد است تا به روش توصیفی-تحلیلی به بررسی و تبیین توحید نظری با تأکید بر اسماء و صفات الهی در آیات پایانی سوره حشر بپردازد. این بررسی بیانگر آن است که؛ علم به اسماء و صفات الهی شریف‌ترین علوم شرعبه است و اوصافی الهی در آیات از یک‌سو با محتوای آیات و از سوی دیگر با الفاظ و کلمات و آهنگ آیات تناسب دارد به‌گونه‌ای که بهترین واژه‌ها از جهت تناسب و سنخیت گزینش شده و بکار رفته است که این خود از اعجاز قرآن به شمار می‌رود. و همچنین هرکس خداوند تعالی را با اوهام و خیال عبادت کند، به او کفر ورزیده است. بنابراین تبیین اسمای الهی باعث جدا کردن از نام‌های دیگر و آنچه اوهام درک می‌کنند، می‌شود.

کلیدواژه‌ها