دانشجوی دکتری جامعه شناسی سیاسی،دانشکده علوم سیاسی، دانشگاه آزاد اسلامی تهران مرکزی،تهران، ایران
10.30510/psi.2022.273815.1547
چکیده
تشکل‌های دانشجویی قادر هستند تا به فعالیت‌های سیاسی، اجتماعی و‌فرهنگی موجود در یک جامعه شکل دهند و‌از سویی دیگر نیز از این عوامل تأثیرپذیرند. مطابق با دیدگاه ساخت‌گرایان در حوزه نظریه‌پردازی جنبش‌های اجتماعی، ظهور و‌فعالیت جنبش‌های دانشجویی با عملکرد نظام سیاسی ارتباط تنگاتنگی دارد. این جنبش واکنشی به وضعیت موجود در جامعه است و ساختار و کارکرد دولت در پیدایش، تکوین و‌تغییر رویکردهای جنبش دانشجویی نقش تعیین کننده‌ای دارد. بر این مبنا هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر ساختار سیاسی حاکم و عملکرد دولت‌های مختلف در جمهوری اسلامی ایران بر تحولات دفتر تحکیم وحدت می‌باشد. حال این سؤال مطرح می‌شود که ساختار سیاسی حاکم بر جمهوری اسلامی و استراتژی دولت‌ها، چگونه بر عملکرد دفتر تحکیم وحدت تأثیرگذار بوده‌اند؟ در ادامه این فرضیه مطرح می‌شود که ساختار سیاسی حاکم چارچوب کلی فعالیت و‌عملکرد جنبش‌های دانشجویی، را تعیین نموده و‌دولت‌های حاکم نیز با قبض و‌بسط نسبی فضای حاکم بر محیط دانشگاه، بر میزان آزادی عمل و‌ماهیت عملکرد جنبش‌های دانشجویی و‌به تبع آن دفتر تحکیم وحدت تأثیرگذار می‌باشند. پژوهش حاضر بر مبنای روش توصیفی-تحلیلی است و‌گردآوری داده‌ها نیز به شیوه کتابخانه‌ای صورت پذیرفته است.
)